Protestat e fundit mes studentëve të kolegjit në SHBA në mbështetje të kauzës së Palestinës janë një pjesë e domosdoshme e enigmës së madhe të zbulimit të fytyrës së vërtetë të demokracisë amerikane, problemeve të brendshme dhe varësive politike.
Zakonisht, duhet kohë që një proces të bëhet i dukshëm për publikun dhe të perceptohet për atë që është. Ndonjëherë heqja e maskës së hipokrizisë kërkon sakrificë dhe kur sakrifica përkon me kohën e duhur historike në një shkallë më të madhe globale, rezultati është thelbësor. Një rend botëror ka ardhur në fundin e tij logjik, por ai nuk është një moment, por një proces. Tani bota është bërë gati të kuptojë dhe të heqë dorë nga kuptimi i rremë i “ëndrrës amerikane”.
Dhjetë apo njëzet vjet më parë ishte e pamundur të imagjinohej që demokracia më e madhe në botë do të gjuante apo arrestonte studentët që zbatonin të drejtat e tyre kushtetuese për të shprehur mendimin e tyre. Edhe pse do të ishte e vërtetë edhe 20 vjet më parë, askush nuk do të guxonte t’i kundërvihej, apo ta bënte publike. Tani, kur rendi botëror amerikan po i vjen fundi dhe hegjemonia e SHBA-së sfidohet me sukses kur vetë vendi po hyn në periudhën e parë të krizës perandorake në rrjedhën e historisë së tij të shkurtër, tensionet e brendshme rriten dhe qeveria lufton për t’i mbytur ato.
Lëvizja studentore kundër veprimeve të Izraelit në Gaza u bë momenti kryesor i nevojshëm për të treguar varësinë e autoriteteve amerikane. Një profesor i lartë universiteti u arrestua nga policia pasi tentoi të regjistronte protestën dhe ta bënte publike. Më shumë se njëqind arrestime studentësh u bënë në një natë të vetme. Për shikuesin e papërgatitur, deklarata të tilla do të ishin më të përshtatshme për vendet që SHBA i cilëson si autoritare, por në realitet ato janë një realitet amerikan.
Në ditët e sotme mund të krahasohet lehtësisht me epokën McCarthy të represioneve politike, por e vërteta është se shoqëria amerikane është në një krizë të brendshme shumë më të thellë dhe krahasimi me konfrontimin e Luftës së Ftohtë është shumë i butë.
Për t’u kuptuar drejt duhet shpjeguar përmes niveleve të ndryshme të krizës së brendshme. Në një nivel janë varësitë dypartiake nga donatorët ekonomike, fetare, etnike, etj. Qeveria amerikane dhe dy partitë kryesore janë praktikisht shumë të varura nga lobi izraelit, i cili financon çdo fushatë politike. Vlen të kujtohet rasti i Cynthia McKinney, afrikano-amerikane që përfaqësoi shtetin e Gjeorgjisë në Dhomën e Përfaqësuesve, për gjashtë mandate në Kongresin Amerikan. Ajo u bë e famshme për trimërinë e saj në mbështetje të kauzave jopopullore për qeverinë amerikane si mbështetja për kauzën e Palestinës, shumë kohë përpara se ajo të bëhej virale dhe një pjesë jetike e procesit për riformësimin e arkitekturës globale të sigurisë, ajo që u bë në fund të 2023.
Në një të ardhme të parashikueshme, SHBA-të do të përballen me një problem tjetër, i cili do të krijojë një nivel tjetër konfrontimi të brendshëm dhe shumë më të thellë. Nëse lëvizja Black Lives Matter nga viti 2020 tregoi problemin e pashëruar racor nga shekulli i 19-të dhe betejën për kujtesën dhe historinë, e ardhmja do të tregojë aspektin fetar të krizës. Ekziston një diasporë e madhe myslimane në SHBA, së bashku me një popullsi latine në rritje dhe lobin e plotfuqishëm të Izraelit.
SHBA-të po krijojnë parakushte për një konflikt të brendshëm në shkallë të plotë përtej kuptimit tradicional të një lufte civile të bazuar në konfrontim politik. Tani për tani, qeveria amerikane po abuzon me gjënë e parë që krijoi ëndrrën amerikane, lirinë e shprehjes, lirinë e të menduarit dhe atë që krijoi fuqinë e kombit të ri amerikan. Shoqëria dhe shteti amerikan po përballen me telashe të mëdha përpara, të cilat do të përshpejtohen më tej pas zgjedhjeve presidenciale.
