WASHINGTON D.C: “Në Ditën e Përkujtimit, ne pushojmë në mirënjohje solemne për t'i dhënë haraç patriotëve të guximshëm që vendosën jetën e tyre duke mbrojtur paqen dhe lirinë gjatë shërbimit ushtarak të Kombit tonë të Madh. Kemi zgjedhur këtë ditë për të nderuar flijimin e tyre dhe për t'i kujtuar të gjithë amerikanët të cilët kan shërbyer ose po sherbejnë me flamurin amerikan me çmimin e jashtëzakonshëm të lirisë sonë të çmuar.
Gjatë gjithë historisë së vendit tonë, amerikanët e guximshëm e kanë blerë lirinë tonë të dashur me jetën e tyre. 151 varrezat tona kombëtare, shërbejnë si vendi i fundit i pushimit për miliona njerëz, përfshirë veteranët nga çdo luftë dhe konflikt, shumë prej të cilëve vdiqën duke shërbyer në vendin tonë. Ne mbetemi në detyrë për të nderuar ata që bënë sakrificën e fundit në emër tonë dhe për t'i kujtuar ata me mirënjohje dhe krenari të patundur. Të rënët - të dashurit tanë të çmuar, miqtë, fqinjët dhe qytetarët tanë - nuk meritojnë asgjë më pak se sa një mirënjohje të jashtëzakonshme.
Ne duhet të ruajmë trashëgiminë e anëtarëve tanë të shërbimit në mënyrë që fëmijët tanë dhe nipërit tanë të kuptojnë sakrificat e Forcave tona të Armatosura. Si një pjesë e kësaj përpjekjeje, Departamenti i Çështjeve të Veteranëve (VA) po punon për të mbajtur kujtimet e heronjve tanë të rënë nga ikja në amshim. Programi i Legatimit të Veteranëve të Administrimit të Varrezave Kombëtare - Arlington sfidon të rinjtë tanë, nga shkolla fillore deri në shkollat e larta kolegjit, dhe universitetit, për të hulumtuar dhe për të ndarë historitë dhe sakrificën e veteranëve, të cilët janë të nderuar përgjithmonë në varrezat e veteranëve të VA National,State. Për të siguruar më tej që trashëgimet e veteranëve tanë të mbahen mend dhe të kremtohen, ky program po zhvillon një platformë memorializimi në internet që do të përforcojë zërat e familjeve, të mbijetuarve dhe prindërve dhe bashkëshortëve të Medaljes Gold Star, ndërkohë, që nderojnë veteranët tanë të dashur dhe anëtarët e shërbimit të rënë për vendin tonë.
Sot dhe çdo ditë, nderojmë ata që kanë vdekur në shërbimin fisnik në vendin tonë. Unë u bëj thirrje të gjithë amerikanëve të kujtojnë anëtarë të shërbimit vetëmohues të cilët u larguan nga kjo jet me arkivolet e mbuluara me flamurin e SHBA, dhe familjet e tyre që kanë pësuar humbjen më të madhe. Sakrificat e të rënëve tanë janë të shenjtë, ato kërkojnë nderim dhe mirënjohjen më të thellë të Kombit tonë. Në këtë ditë, le të bashkojmë edhe në lutjet për paqe të përhershme në botën tonë të trazuar, në mënyrë që brezat e ardhshëm të gëzojnë bekimet e lirisë dhe të pavarësisë.
Në nderim dhe mirënjohje të të gjithë heronjve tanë të rënë, Kongresi, me një rezolutë të përbashkët të miratuar më 11 maj 1950, të ndryshuar (36 USC 116), ka kërkuar që Presidenti të lëshojë një shpallje - Proclamat duke u bërë thirrje popullit të Shteteve të Bashkuara të nderojë këtë ditë, javën e fndit të muajit Maj si Dita e Përkujtimit si një ditë lutjeje për paqe të përhershme dhe caktimin e një periudhe në atë ditë kur populli i Shteteve të Bashkuara mund të bashkohet në lutje të vetme.
Kongresi, sipas Ligjit Publik 106-579, gjithashtu ka caktuar orën 3:00. koha lokale në këtë ditë si një kohë që të gjithë amerikanët të ndeojnë, në mënyrën e tyre, Momentin Kombëtar të Përkujtimit.
Tani, për këtë, unë, Donald J. TRUMP, Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, shpall zyrtarisht 28 Maj 2018, - Dita Përkujtimore, si një ditë lutjeje për paqe të përhershme dhe unë caktoj orën që fillon në çdo vend ceremonia perkujtimore zyrtare në orën 11 : 00 të kësaj dite si një kohë kur njerëzit mund të bashkohen në lutje.
Unë gjithashtu kërkoj nga Guvernatorët e Shteteve të Bashkuara dhe Territoret e saj, dhe zyrtarët në të gjitha njësive administrative të SHBA, që të vendosin flamurin e SHBA, të fluturojnë në gjysmë stafi deri në mesditë në këtë Ditë Përkujtimore në të gjitha ndërtesat, bazat dhe anijet detare gjatë gjithë ditës në Shtetet e Bashkuara dhe në të gjitha fushat nën juridiksionin dhe kontrollin e saj. Unë gjithashtu kërkoj nga njerëzit e Shteteve të Bashkuara të vendosin flamurin në gjysmën e shtizës aty nga shtëpitë e tyre për ditën e sotme.
Memorial Day -Dita e të Rënëve në Shtetet e Bashkuara
Kjo është një ditë e përkujtimit për ata burra e gra që kanë dhënë jetën e tyre, duke i shërbyer Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Kjo është një ditë e madhe për të nderuar dhe veteranët e luftës dhe amerikanët e famshëm patriot, duke vizituar monumentet e tyre në Uashington, dhe varrezat kombëtare në Varligton
Në Shtetet e Bashkuara, e hëna e fundit e muajit Maj, është ditë e shënuar kombëtare dhe njihet si Dita Përkujtimore, dita kur nderohen të gjithë ata që dhanë jetën për vendin e tyre.
Në Uashington, sot do të zhvillohen një numër ceremonish, ndër më të spikaturat janë ceremonitë e vënies së kurorave përkujtimore në përmendoren e veteranëve të Vietnamit dhe të Luftës së Dytë Botërore si dhe tek monumentet e Forcave Ajrore dhe Detare.
Në qytete të mëdha e të vogla zhvillohen sot një numër paradash përkujtimore. Në Uashington është bërë traditë të parakalojnë mijëra motorçikleta në një paradë të veçantë që njihet si “Gjëmimi Rrokullisë”.
Kjo ditë e re e javës së fundit të muajit Maj që përkon me Memorial Day -Dita e të Rënëve e cila po ashtu shënon edhe fillimin e stinës së verës në kryeqytetin e SHBA-ës, Washington, DC dhe shumë shtete të tjera në SHBA, dhe festohet së bashku me familjet, të cilat zgjedhin të shkojnë në vende të veçanta – natyrore.
Në këtë festë përfshihen edhe komunitetet. Familjet shqiptare, shoqatat dhe organizatat , klubet dhe institucionet fetare organizojnë pikniqe në parqet më atraktive të qyteteve në përkujtim të Ditës Përkujtimore – Memorail Day.
Kjo në Uashington shoqërohet me një koncert falas në Lëndinën e Perëndimit e të Capitol Hillit. Këtu gjatë gjithë ditës banda muzikore dhe kori i qytetit këndon këngë patriotike dhe vendase – Ky është një koncert karakteristikë, që marin pjesë artistë të tjerë të ftuar së bashku me Orkestrën Simfonike Kombëtare.
Dita Kombëtare e të Rënëve në çdo shtet me Paradë dhe ceremoni përkujtimore
Pika më kulminate e kësaj dite të shënuar është vizita te Varrezat Kombëtare në Arlington.
Flamuj Amerikan, fotografi dhe lule të freskëta për çdo ushtarë të rënë.. Ushtarët nga Regjimenti i 3-të, i Këmbësorisë (Garda e Vjetër) do të jetë së bashku me anëtarët e shërbimit ceremoniale të Trupave të Marinës amerikane dhe Gardës Kombëtare, Garda ceremoniale e Frocave Detare, forcave ajrore të SHBA Roja e Nderit dhe Roja Bregdetare amerikane zhvillojnë një ceremoni në vendosjen e më shumë se 250.000 flamujve mbi varre e dekoruar në Varrezat Kombëtare Arlington.
Memorial Day -Dita e të Rënëve
Gjatë luftës, mbi 9 milion ushtarakë u vranë dhe rreth 20 milion u plagosën. Llogaritet se rreth 5 milion civilë humbën jetën.
Përfshirë edhe ata shqiptar amerikan që ranë gjatë Luftës së Parë dhe Dytë Botrore, por edhe 3 heronjët shqiptar të dekadave të fundit, kur edhe rregjimi komunist u rrëzua dhe ata erdhë SHBA, në vendin kampion të lirisë dhe demokracisë në të gjithë botën : Marinsi i parë nga Shqipëria u vra në Irak, Ervin Dervishi, dhe Marinsi shqiptar nga Lezha Gentian Marku, si dhe Marinsi, Nicholas O. Cherava.
Memorial Day - Dita e të Rënëve, në mbarë Shtetet e Bashkuara, kujtohet me bijtë e tyre, ata që luftuan dhe dhanë jetën, duke filluar që nga Revolucioni Amerikan i vitit 1776 dhe deri në konfliktet në Afganistan, Irak dhe në Lindjen e Mesme.
Në mesin e qindra mijërave heronjëve, që ranë dhe u flijuan për flamurin e Shteteve të Bashkuara, gjenden edhe emrat e tre heronjëve Shqiptaro Amerikan, që tre 21 vjeçar, të cilët do të kujtohen përjetësisht, në nderim të atyre që dhanë jetën për Shtetet e Bashkuara.
Mirëpo, ne shqiptarët në këtë ditë kemi edhe një qindra veteranë, të cilët gjatë Luftës së Parë dhe Dytë Botërore, kanë veshur uniformat dhe kanë shërbyer në Ushtrinë e SHBA, për të nderuar të mbiquajturën “gjeneratë të madhërishme” që përfaqësojnë vitet e luftës dhe unitetin e kombit Amerikan.
Në Memorial Day -Dita e të Rënëve, përveç një mendimi apo një lutje për të gjithë ata që ranë dëshmorë, për flamurin e SHBA, kujtojmë edhe të gjithë ata shqiptaro-amerikanët, që luftuan duke veshur uniformën e Ushtrisë së Shteteve të Bashkuara, dhe ata të tre që ranë për flamurin e SHBA.
Si dhe të gjithë ata djem e vajza të Ushtrisë së Shteteve të Bashkuara shërbyen për lirinë e Kosovës.
Ngaqë, nuk ka datë të shënuar, në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, që të mos gjeshë edhe emrin e një shqiptari .
Ndërkohë, që në këtë Ditë Përkujtimore, kujtojmë veteranët shqiptaro amerikanë, veçanërisht nga luftërat e mëparshme në Vietnam, Kore, Luftë e Dytë Botërore etj, kujtojmë dhe lutemi edhe për këta tre heronjtë shqiptarë, që ranë për flamurin e SHBA në fund shekullin e XX, në Irak, e Afganistan.
Memorial Day -Dita e të Rënëve, përveç një mendimi apo një lutjeje për shqiptaro-amerikanët që vdiqën duke veshur uniformën e Ushtrisë së Shteteve të Bashkuara, do t'i listoj tre prej tyre këtu që vdiqën në këtë shekull, në Irak, pa harruar asnjë her dhe lutur edhe për të tjer të ngjashm, veçanërisht ata nga luftërat e mëparshme në Vietnam, Kore, Luftë e Dytë Botërore etj.
Sot, këta shqiptar kundrohen me një domethënie të veçantë:
Marinsi nga Shqipëria u vra në Irak Ervin Dervishi ishte një 21-vjeçar, që erdhi si emigrant në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Gjithçka ka ndodhur më 20 gusht të atij viti, ku u shënua dhe viktima e parë shqiptare në Irak. Dervishi ishte duke bërë shërbimin e tij në një pikë kontrolli të trupave amerikane. Bashkë me disa ushtarë të tjerë amerikanë, po patrullonin me makinën ushtarake.
Por brenda pak sekondash, në makinën e tyre, ka shpërthyer një granatë, e cila është lëshuar nga një person që ishte shumë në distance, me makinën që po kalonte. Granatahedhësi i ka shkaktuar vdekjen tre ushtarëve amerikanë, që po patrullonin aty, bashkë me 21-vjeçarin shqiptar dhe plagosjen e gjashtë të tjerëve. Granata që iu kushtoi edhe jetën katër personave, i ka zënë në befasi ushtarët, të cilët po kalonin në një zonë të populluar. Madje, ka pasur edhe shumë të plagosur irakianë.
Pas ngjarjes, shumë qytetarë janë larguar nga tmerri, kur kanë parë njerëzit të përgjakur dhe përgjysmuar.
Ka qenë një llotari amerikane e fituar në vitin 1999 në Shqipëri nga familja Dervishi, që e solli Ervinin dhe familjen e tij në Teksasin verior, të SHBA-së, në muajin prill të po të njëjtit vit.
Kjo familje, si shumë familje të tjera shqiptare, u nisën me ëndrrën e tyre për një jetë më të mirë, falë edhe një sponsorizueseje, e cila ishte shtetase amerikane, ata mundën të jetojnë në një zonë të Teksasit verior.
Familja iku në vitin 1999, kur vendi ishte përfshirë thellësisht në dramën e shqiptarëve të Kosovës. Shteti amë Shqipëria që e lindi dhe e rriti, efektivin i ushtrisë amerikane, 21 vjeçarin Ervin Dervishi, e ka shpallur edhe “Dëshmor i Atdheut”.
Gentian Marku - ishte 14 vjeç kur preku tokën e premtuar dhe dinte vetëm katër fjalë anglisht……!
Ashtu si dhe shumë të rinj, djaloshi nga Lezha, kishte shumë ëndrra që synonte t’i realizonte në Amerikë, por më e madhja për të ishte që të bëhej marins i ushtrisë amerikane.
Dhe rruga e Gentianit, për ta realizuar një gjë të tillë kishte marrë jetë qysh në vitin 1997, kur babai i tij fitoi të drejtën e emigrimit me llotarinë e vizave amerikane, për t’u transferuar më pas së bashku me gjithë familjen në SHBA. Kur mbërriti në Amerikë nuk e fliste gjuhën, gjë që e pengonte të zinte miq të rinj, por që e shtynte të punonte me orë të tëra për ta mësuar.
Dy vjet më parë, se të ikte nga kjo jet, ai i shtyrë edhe nga këshillat e babait të tij kishte mbaruar “Shkollën e Këmbësorisë”, dhe më pas kishte arritur të regjistrohej në kontigjentin e marinës së Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
Gjatë verës së atij viti ai sherbeu per Batalionin e Parë të Regjimentit të Tetë të marinës amerikane, ku kreu një stërvitje në bregdetin e Durrësit.
Në radhët e saj bënte pjesë edhe Gentiani, i cili përveç detyrave të tjera kishte ndihmuar edhe në përkthim gjatë vizitave zyrtare të ushtarakëve më të lartë dhe iderëve të qeverisë shqiptare.
Djaloshi nga Lezha tashmë kthehej në Shqipëri me një anglishte mjaft të rrjedhshme, por mbi të gjitha kishte arritur ëndrrën e tij, për t’u bërë një marins i forcave amerikane.
Përveç vlerësimeve të njerëzve të njohur, Gentiani kishte merituar edhe vëmendjen e eprorëve të ushtrisë amerikane, kur në kohën e zhvillimit të stërvitjes edhe faqja zyrtare e Departamentit të Mbrojtjes së SHBA-së, “Defend America”, nuk kishte hezituar të shkruante një profil për djaloshin shqiptar.
“Pjesa më e bukur e të qenit marins është nderi që quhesh me këtë emër. Janë të shumtë ata që nuk janë marins dhe preferojnë ta quajnë veten të tillë, por janë të paktë ata që kanë kurajon për ta provuar veten dhe për t’u bërë të tillë vërtet”, deklaronte Gentiani, teksa pushtohej nga emocione të shumta për rikthimin në atdhe.
E kishte lënë Shqipërinë në moshë mjaft të vogël dhe as atij vetë nuk i besohej që ishte rikthyer me ëndrrën e tij të bërë realitet. Edhe pse ëndrra i kushtoi shtrejt, duke u larguar i ri.
Kur Gentiani fliste për “New York Times”!
Shtatë ditë përpara se të binte në luftë, djaloshi shqiptar Gentian Marku, do të përmendej nga e përditshmja prestigjioze amerikane “Nju-Jork Tajms”.
I pyetur nga gazetari amerikan, Gentiani, do të tregonte kujtimet për shokët e tij marinsa, që kishin humbur jetën duke luftuar përkrah tij në betejat e ashpra për Falluxhën. Në tetë ditët e para të kësaj beteje, Batalioni I i Regjimentit VIII, ku bënte pjesë edhe djaloshi shqiptar, kishte pësuar humbje të rënda, ishin vrarë dhe plagosur të paktën 42 vetë.
Në këtë betejë Gentiani, kishte humbur edhe një nga miqtë e tij më të mirë, rreshterin Lonny D. Wells, vdekja e të cilit e kishte hidhëruar pa masë djaloshin shqiptar.
“Ai ishte një shok mjaft i mirë, i pëlqente shumë të luante me letra”, deklaronte për “Nju-Jork Tajmsin”, Gentiani. Ndoshta as ai vetë nuk priste të pësonte të njëjtin fat me mikun e tij.
Në betejat e egra që u zhvilluan në Falluxha, do të binte si një hero i vërtetë edhe marinsi shqiptar, i cili dikur kishte thënë se “të qenit marins më bën të ndihem krenar për të dyja vendet e mia, Shqipërinë dhe Amerikën”.
Nicholas O. Cherava( Nikolla Çrava)
Nikolas O. Cherava, ishte aq krenar për trashëgiminë e tij shqiptare se ai kishte tattooed një flamur shqiptar në gjoksin e tij. Ai ishte një marins ashtu si babai i tij që kishte qenë një oficer Marinse. Babai i tij ishte komandant Thomas Robert Oresti Cherava, një shqiptar i vjetër emigruar afro 100 vjet më parë nga Korça.
Duke u rritur në Ontonagon, Michigan, nëna e tij kujton kur ishte në moshën 8 vjeçare dhe e pyeti për të blerë një flamur më të madh amerikan, do të shkruante shtypi amerikan.
"Ai ishte gjithmonë patriot," tha ajo. Nicholas O. Cherava, (Nikolla Çrava) u vra nga një bombë pranë provincën Karmah në Irak më 5 tetor 2005. Ai ishte 21 vjeç kur u nda nga kjo jetë.
