“Unë kam qenë me të dashurin tim prej shtatë vitesh dhe e dua. Nuk jam ndjerë kurrë kështu për dike tjetër. Ai më bën të qesh dhe më pëlqen të kaloj kohë me të. Në një botë ideale, do të ishte djali me të cilin do të martohesha. Megjithatë, e gjej veten duke pasur dyshime për marrëdhënien tonë. Ndihem sikur nuk përputhemi shumë. Ai dhe unë kemi mendime të ndryshme për drogën dhe vitet e fundit ai ka dalë gjithnjë e më shumë duke festuar. Unë jam 29 vjeç dhe ai është 30. Dua që së shpejti të krijoj një familje, ose të paktën të ndihem sikur po shkojmë drejt të njëjtës rrugë, por ai duket se po shkon gjithnjë e më shumë drejt stilit të jetesës së festave. Gjithashtu, kam vënë re se ai nuk është shumë i vëmendshëm ndaj ndjenjave, dëshirave dhe nevojave të mia. Nëse ai dëshiron të bëjë diçka, do ta bëjë - pavarësisht nëse më pëlqen apo jo. Kam investuar kaq shumë në këtë marrëdhënie dhe nuk jam gati ta lë të shkojë. Mund të them se ai kujdeset për mua, por në përgjithësi nuk ndihem shumë e sigurt në këtë marrëdhënie dhe nuk ndihem sikur besoj 100% se ai nuk do të më tradhtojë. Logjikisht, e di që ai nuk është tipi që do tradhtonte, por për shkak se ne jemi shumë të ndryshëm dhe ai vazhdimisht e vendos veten në skenarë ku përfshihet alkooli dhe droga, nuk mund të mos ndihem sikur ai mund të më tradhtojë aksidentalisht ose të gjejë dike tjetër më tërheqës. Thjesht ndihem sikur jemi njerëz shumë të ndryshëm me vlera thelbësore të ndryshme. Ai dëshiron lirinë dhe aventurën, dhe unë dua familjen dhe stabilitetin. Në të njëjtën kohë, po mbaj shpresën se gjërat do të funksionojnë mes nesh. Unë jam gjithashtu e lodhur për t’ia filluar nga e para me dikë tjetër. Më duhen disa këshilla se çfarë mund të bëj dhe si ta kuptoj kur ka ardhur koha ta lë një marrëdhënie?”
Më poshtë gjeni përgjigjen e Sophia Benoit, eksperte e marrëdhënieve:
Ekziston një mit jashtëzakonisht i përhapur se njerëzit janë diçka në të cilën mund të investohet. Kapitalizmi na ka bindur se çdo përdorim i kohës është një investim, diçka e bërë - shpesh me paqartësi - ose me shpresën ose me supozimin se do të kthehet në diçka më të mirë gjatë rrugës. Bota reale, jo ajo e marrëveshjeve të punës në zyrë, nuk është kështu.
Marrëdhëniet njerëzore, romantike nuk janë një investim. Ju nuk po bënit një pagesë paraprake për një jetë të mirë duke shpenzuar kohën tuaj për këtë djalë. Një marrëdhënie me dikë nuk ka të bëjë me planifikimin strategjik se si të jesh me një person që do t'ju sjellë më shumë përfitime për përpjekjet tuaja në një moment të caktuar gjatë rrugës. Ka të bëjë me ndërtimin e diçkaje me dikë, ka të bëjë me krijimin e një jete së bashku që të dy e dëshironi, që ju bën të ndiheni mirë. Ju nuk mund të jeni në një marrëdhënie me dikë duke shpresuar se ajo do të përmbyset në mënyrë magjike për të qenë pikërisht ajo që dëshironi nëse thjesht duroni dhe qëndroni. (Nuk po them që të presësh disa faza të dashurisë nuk ka përfitimet e saj – mundet – por ky nuk është rasti.)
Për momentin, të jem e sinqertë, duket sikur ju dëshironi përkushtim dhe siguri afatgjatë nga një person më shumë se sa doni dashuri, intimitet apo edhe lumturi. Kjo nuk është e keqe nga ana juaj! Por ju shkruani sikur burri është një arritje dhe sapo ta siguroni një të tillë, do të jeni në gjendje të jeni të kënaqur. Unë jam shumë pro martesës dhe stabilitetit, por përpjekja për ta detyruar një marrëdhënie deri në atë pikë nuk do të funksionojë. Angazhimi nga dikush që e jep me mëri ose me detyrim, ose nga dikush me të cilin nuk përshtateni, nuk do t'ju bëjë kurrë të ndiheni të ngopur.
Ju të dy duket se keni, në mos vlera, prioritete të ndryshme tani. Kjo nuk është diçka e keqe apo e mirë; thjesht është. Unë mendoj se ju të dy e doni njëri-tjetrin, por nuk jam e sigurt e pëlqeni shumë njëri-tjetrin. Me siguri duket sikur komunikimi mungon shumë. Nëse vendosni të qëndroni në këtë marrëdhënie, absolutisht duhet ta ndryshoni këtë. Unë rekomandoj fuqimisht terapinë në çift. Ju mund të rrotulloni sytë nga kjo që thashë, por mund të ndihmojë të zbuloni pse partnerit tuaj i pëlqen të dalë dhe të festojë. E di që tingëllon marrëzi - ai dëshiron të dalë sepse është argëtuese. Sigurisht, por çfarë e bën argëtuese? Ndoshta ka shumë përgjegjësi në punën e tij dhe ky është një vend ku mund ta lëshojë veten? Duket sikur ka humbur një pjesë të rinisë dhe po përpiqet ta rikthejë disi? I mungon emocioni?
Pastaj, ka gjëra që duhet të diskutoni me të! Ju po mbani kaq shumë brenda, ndoshta sepse përpjekjet tuaja për komunikim në të kaluarën kanë qenë frustruese dhe lënduese. Por mungesa e bisedave të vërteta, të ndershme dhe torturuese ka çuar në të vetmen gjë që mund të mbushë boshllëkun: supozimet. Një pjesë e këtyre hipotezave janë se droga dhe alkooli i bëjnë njerëzit të tradhtojnë. Unë mendoj se jo. E vetmja gjë që i bën njerëzit të tradhtojnë është kjo: Ata duan të tradhtojnë. Nëse nuk i besoni partnerit tuaj, duhet të kuptoni se çfarë ju bën të ndiheni të pasigurt? Çfarë mund të bëjë partneri juaj për t'ju qetësuar ose për të treguar se kujdeset më shumë? Çfarë mendoni se ju mungon?
Deri më tani, nuk duket se ai ju ka dhënë ndonjë arsye për të menduar se po ju tradhton, përveçse… të mos jetë rreth jush. Problemi, siç e shoh unë, është se ky djalë nuk të bën të ndihesh e dashuruar.
Thënë këto, unë mendoj se po, ndoshta ka ardhur koha të ndaheni.
Kjo marrëdhënie ju ka dhënë shumë - nuk do të kishte zgjatur për shtatë vjet nëse nuk do të ishte kështu. Ju të dy e keni dashur njëri-tjetrin dhe kjo është pak po e sigurt, por mbase tani gjendeni në dy momente të ndryshme në jetën tuaj, me vlera/prioritete krejt të ndryshme.
Mësoni se çfarë shkoi keq dhe çfarë mund të bëni ndryshe për të qenë me dikë që në të vërtetë është në linjën tuaj kohore, por edhe për të qenë me dikë të cilit i besoni – jo vetëm dikë për të cilin besoni se nuk do ju tradhtojë, por dikë me të cilin mund të flisni hapur, t’i tregoni dëshirat, nevojat apo edhe pasiguritë tuaja.
Asnjë nga këto shtatë vjet nuk ishte dhe nuk është humbje. Ju nuk mund ta humbni jetën tuaj; është e pamundur. Por ju mund të bëni zgjedhje që do t'ju çojnë në drejtime të reja, më të lumtura dhe më të plota. Dhe shpresoj ta bëni këtë!
