Partneri i ëndrrave tona? E gjetëm, ndoshta pas një kërkimi të gjatë. Tema tani është: si ta mbajmë atë, duke qenë se një njeri i tillë është shumë i rrallë? Duke vëzhguar sesi sillen çiftet afatgjatë, pavarësisht nga mijëra variacione të lidhura me personalitetet dhe ngjarjet e secilit, ne mund të shohim disa elementë të përbashkët: marrëdhëniet e qëndrueshme bazohen në besimin dhe respektin reciprok, besimin dhe dashurinë. Ku kjo e fundit nuk është domosdoshmërisht ndjenja e vrullshme dhe pasionante që na trondit në fazat e hershme të marrëdhënies, por kapaciteti mikpritës dhe ndjeshmëria e thellë që krijohet pas momentit të parë dhe emocionues të zbulimit të ndërsjellë. Në çdo rast nuk duhet të mungojë kimia e çiftit dhe aftësia për të qeshur e argëtuar së bashku.
Besimi dhe respekti – Këto janë dy ndjenja që shkojnë dorë për dore dhe që, në të vërtetë, janë dy anët e së njëjtës medalje. Të besosh partnerin tonë nënkupton sigurinë se ai ka respekt për ne: domethënë, ne e dimë me siguri se ai sillet drejt ndaj nesh, nuk tradhton ndjenjat tona, nuk do të na braktisë kur kemi nevojë për të, në kohë të mira dhe të këqija. E njëjta gjë vlen për njëri-tjetrin: ne duhet të jemi për të ashtu siç duam që ai të jetë për ne. Dhe anasjelltas.
Besimi i ndërsjellë – Nuk duhet të jemi domosdoshmërisht plotësisht transparent përballë njëri-tjetrit (secili ka të drejtën e zonës së tij intime dhe private), por ndarja është një nga elementët mbi të cilin ndërtohet besimi i ndërsjellë. Siguria se nuk ka sekrete për njëri-tjetrin, të paktën jo për gjëra të rëndësishme dhe t’i japim atij sigurinë se çfarëdo që të ndodhë, ai do të jetë në gjendje të hapet me ne dhe se ne do ta mbështesim atë në çdo situatë, është një nga shtyllat për një marrëdhënie të qëndrueshme. Le ta inkurajojmë në nismat e tij dhe të paktën herë pas here të heqim dorë nga tundimi për të luajtur rolin e avokatit të djallit, le të ndiejë në çdo rast se ne jemi në anën e tij.
Çështjet e kimisë – Kuptimi seksual është gjithmonë themelor. Pasioni, nëse kultivohet në mënyrën e duhur, nuk shuhet me kalimin e kohës: ndoshta nuk do të jetë më i vrullshëm dhe i pandalshëm si në ditët e para, por do të bëhet më intim dhe po aq i kënaqshëm. Është thelbësore t’i mbajmë të ndezur kuriozitetin dhe ta befasojmë, herë pas here, me diçka që ai nuk e pret: edhe nëse jemi bashkë për një kohë të gjatë, nuk duhet të ndalojmë së joshuri, të kujdesemi për pamjen tonë dhe të bëjmë çmos që të dukemi të dëshirueshëm në sytë e tij. Ne duhet të gjejmë gjithashtu një ekuilibër midis asaj që secili pret nga tjetri: nëse duam puthje dhe përkëdhelje, ne ndërgjegjësohemi për pritshmëritë e ndryshme dhe gjejmë një pikë takimi.
Telepatia nuk merret si e mirëqenë – Nëse duam diçka prej tij është e kotë të presim që ajo “të arrijë vetë”: mund të mos ndodhë kurrë dhe nuk duhet të ndihemi keq për këtë. Ne duhet të kërkojmë drejtpërdrejt, por me takt, atë që duam. Dhe a jemi vërtet të sigurt se e dimë se çfarë po kalon në kokën e tij në çdo moment? Kjo siguri e rreme mund të na bëjë të biem në gabime të dukshme. Edhe nëse ndonjëherë është bukur të identifikohemi me tjetrin deri në atë pikë sa të parandalojmë dëshirat dhe pritshmëritë e tyre, ne duhet të shmangim marrjen e iniciativave në emër të tyre. Në vend të kësaj, le ta ftojmë të na hapet dhe të ndajë mendimet e tij me ne, ndoshta duke i ofruar këshilla dhe mbështetje.
Secili hapësirën e tij – T’i lëmë partnerit hapësirën e tij, duke mbajtur pak për vete në të njëjtën kohë, është një mënyrë e shkëlqyer për t’i dhënë oksigjen marrëdhënies. Kultivimi i një interesi personal, të kesh rrethin e vet të miqve për t’u shoqëruar (së bashku por edhe veçmas), duke u kënaqur herë pas here në një moment të kohës së lirë personale, si një ditë ose një fundjavë vetëm për gratë ose vetëm për burrat, është e drejtë dhe e rëndësishme për të dyja palët.
Qeshni së bashku – Aftësia për të qeshur dhe argëtuar së bashku është e mirë për secilin partner dhe çiftin në tërësi. Herë pas here, le të shfaqet fëmija tek ne dhe le të shkojmë në shkujdesje. E qeshura çliron tensionet, ul stresin dhe na bën të harrojmë gjithçka dhe të gjithë, të paktën për një kohë. Mund të duket e vështirë, në kohë të ndërlikuara si ato që po kalojmë, por rikuperimi i këtij dimensioni është i bukur dhe i dobishëm: kthimi në momentin e rënies sonë në dashuri, zakonisht gjërat e para që kujtojmë janë pikërisht ndjenja e butësisë së shkujdesur që na shoqëroi në ato momente. Nuk është e pamundur ta gjejmë përsëri: të qeshim së bashku do të na lehtësojë zemrat dhe do të na bëjë të dëshirueshëm në sytë e njëri-tjetrit.
