Nëse jeni duke vizituar njerëzit e dashur këtë sezon festash, një studim i ri sugjeron ta bëni atë një zakon të rregullt, nëse nuk e keni bërë tashmë. Ata që nuk shoqërohen me miqtë ose familjen mund të kenë një rrezik 39% më të lartë të vdekjes së hershme.
Shumë studime të mëparshme kanë lidhur vetminë ose izolimin social me një rrezik më të lartë të vdekjes së parakohshme dhe rezultate të tjera shëndetësore.
Por pak kanë ekzaminuar se si këto shoqata varen nga ndikimi i kombinuar i llojeve të ndryshme të ndërveprimeve sociale, sipas një studimi të ri të botuar në revistën “BMC Medicine”.
"Ne hetuam dy lloje të ndryshme të vetmisë dhe tre lloje të ndryshme të izolimit social dhe zbuluam se secili ishte i lidhur me një rrezik më të lartë të vdekjes," tha Hamish Foster, autori i parë i studimit.
Ndjenja e vetmisë, siç përcaktohet nga autorët, u mat duke përdorur dy faktorë: sa shpesh pjesëmarrësit mendonin se mund t'i besonin dikujt afër tyre dhe sa shpesh ndiheshin të vetmuar. Izolimi social i pjesëmarrësve u vlerësua nga sa shpesh vizitoheshin nga miqtë ose familja, sa shpesh merrnin pjesë në aktivitetet javore të grupit dhe nëse jetonin vetëm.
Përjetimi i mungesës së ndonjë prej pesë llojeve të lidhjeve shoqërore të studimit, në çdo shkallë, u shoqërua me një rrezik më të lartë të vdekjes së hershme nga çdo shkak, zbuluan autorët.
Një grup i madh prej mbi 458.000 pjesëmarrësish ishin pjesë e studimit të Biobank në Britaninë e Madhe, i cili ndoqi rezultatet shëndetësore të më shumë se 500.000 njerëzve të moshës së mesme në Britaninë e Madhe, nga mosha 40 deri në 69-vjeç, për të paktën 10 vjet.
Kur pjesëmarrësit, të cilët ishin mesatarisht rreth 56-vjeç, u rekrutuan midis 2006 dhe 2010, ata iu përgjigjën një pyetësori për jetën e tyre shoqërore.
Hulumtuesit e studimit më pas i ndoqën pjesëmarrësit pas një periudhe prej rreth 12 vjetësh. Ata zbuluan se, krahasuar me njerëzit, familja dhe miqtë e të cilëve vizitonin çdo ditë, rreziku i vdekjes së parakohshme për ata që jetonin vetëm dhe nuk i vizitonin kurrë u rrit me 39%.
Dhe pjesëmarrja në aktivitete me grupe njerëzish që nuk ishin të pëlqyer nuk ndihmoi aspak në uljen e këtij rreziku, duke sugjeruar se lidhjet me miqtë ose familjen mund të jenë më të vlefshme sesa ndërveprimet e mundshme në nivel sipërfaqësor.
Por kalimi i kohës me të dashurit të paktën një herë në muaj nënkuptonte më pak rrezik. Këto kontakte të ngushta mund të kenë ofruar "mbështetje më praktike ose më shumë gjasa për të identifikuar përkeqësime delikate në shëndetin dhe mirëqenien e një individi," thanë autorët.
Nevojiten më shumë kërkime për të kuptuar arsyet e gjetjeve të studimit dhe nëse pjesëmarrësit e tij mund të jenë prekur edhe nga faktorë të tjerë të shëndetit mendor ose fizik, thanë autorët, por ata kanë disa ide.
Shkëputja sociale më parë ka qenë e lidhur me funksionin e dobët të imunitetit, problemet kardiovaskulare si presioni i lartë i gjakut dhe çrregullimet neurozhvillimore, sipas studimit. Mund të jetë gjithashtu një formë stresi, e cila mund të ndikojë negativisht në trup.
Ata që raportuan ndonjë shkallë të mos angazhimit social kishin më shumë gjasa të kishin një BMI më të lartë; ata kanë pasur më shumë kushte shëndetësore afatgjatë dhe kanë zakone jo të shëndetshme si duhan-pirja, konsumimi i tepërt i alkoolit ose aktiviteti i pamjaftueshëm fizik.
Është gjithashtu e mundur që ndonjë nga këta faktorë mund të çojë në vetmi ose izolim social në vend që të rezultojë prej tij, sipas studimit.
Autorët nuk kishin informacion për cilësinë e marrëdhënieve me njerëzit me të cilët jetonin pjesëmarrësit, tha Foster, një detaj që mund të shpjegojë se si ndarja e një shtëpie me dikë nuk është domosdo e mjaftueshme për të reduktuar ndikimin negativ të vetmisë ose izolimit.
