-Prandaj, logjikisht dhe realisht, nuk mund të ketë ndonjë simpozium të suksesshëm shkencor për RIBASHKIMI GJITHËKOMBËTAR pa RILINDËSIT, Rexhep Qosja dhe Ismail Kadare, si dhe pa Akademitë Shqiptare.
*** “Tradhtitë më të mëdha bëhen me heshtje: ujërave që nuk ecin dhe njerëzve që heshtin, mos ua falni besimin!”. (Akademik Esat Stavileci)
Duke qenë se çështja e ribashkimit kombëtar është një çështje madhore tejet serioze, që ka të bëjë me ekzistencën dhe me fatin e mbarë kombit shqiptar dhe të Shqipërisë etnike, grupet dhe partitë ndryshme politike (pavarërisht nga dëshira, dashuria, sakrifica dhe përgatitja e tyre profesionale) nuk mund ta zgjidhin këto çështje sublime sipas projekteve të tyre parciale partiake, pa integrimin, pa përfshrijen dhe pa angazhimin e elitës intelektuale shkencore dhe politike të njësuar si NJË TRUP I VETËM I AKADEMIVE SHQIPTARE (Tiranë, Prishtinë, Nju-Jork).
Shkenca dhe politika mbarëkombëtare në potez, jo grupet dhe partite vullnetare
-Pa KONSENSUS dhe pa një STRATEGJI UNIKE, të sajuar bashkërisht në mënyrë shkencore ( gjeopolitike , gjeostrategjike dhe diplomatike me interes të përgjithshëm kombëtar dhe shtetëror) nga AKADEMITË SHEKNCORE SHQIPTARE (Tiranë, Prishtinë, Nju-Jork) dhe nga të dy shtetet shqiptare (Shqipëria dhe Kosova), nuk mund të rindërkombëtarizohet kërkesa legjitime dhe e drejtë historike dhe politike e mbi 6 milionë shqiptarëve për t’u ribashkuar një SHTET TË VETËM KOMBËTAR-SHQIPËRINË ETNIKE.
Përditë, mund të mbahen simpoziume, konferenca e kongrese në emër të ribashkimit gjithëkombëtar shqiptar, por, pa pjesëmarrjen dhe pa kontrbutin e vyer të kokave akademike më të shquara dhe më të dëshmuara të gjithë kombit shqiptar, çështja madhore për Ribashkimin e Shqipërisë etnike, do të jenë vetëm një produkt politik i falimentuar, ashtu sikurse deri më sot (1990-2018).
“Bjeshka nuk matet me sy, por me këmbë” (E.S.)
Prandaj, pavarësisht nga urrejtja, zilia, makutëria, egocentrizmi dhe anatemat e ndryshme të “flamurtarëve” të injorancës provincialiste anticivilizuese , derisa të jenë gjallë Qosja dhe Kadare, nuk mund të merren vendime as politike e as diplomatike për ribashkimin kombëtar dhe të Shqipërisë etnike, pa me mendimin dhe pa pëlqimin e tyre.
Për më tepër, nuk mund të ketë simpozium, konferencë e as kongres për ribashkimin gjithëkombëtar dhe të Shqipërisë etnike, pa Rilindësin, Akademikun dhe Profesorin, Rexhep Qosja dhe pa Rilindësin, Akademikun dhe shkrimtarin e shquar Ismail Kadare.
Prandaj, një simpozium për debat shkencor të çështjes së ribashkimit gjithëkombëtar shqiptar, janë të obliguara ta thërrasin akademitë shkencore qoftë në Tiranë, në Prishtinë dhe në Nju-Jork, duke përfshirë pikësëpari DY RILINDËSIT e shquar të shekullit XX dhe XXI, Rexhep Qosja dhe Ismail Kadare. Ndryshe, lojërat dhe vulgarizimi i kësaj çështjeje madhore, do të vazhdojë nga “lojëtarët” dhe nga “këngëtarët” e grupeve të ndryshme “sportive” dhe “muzikore tallava” kinse për ta “ribashkuar” Shqipërinë etnike sipas pikave programore të repertoarit të tyre sportive-muzikor, pa përfshirjen dhe pa integrimin e gjithë substancës politike dhe shkencore të Shqipërisë etnike. Mirëpo, kjo rrugë me shumë korse nuk shpie drejt realizimit përfundimtar të kërkesës shekullore të shqiptarëve, që të ribashkohen në NJË KOMB dhe në NJË SHTET TË VETËM NË BALLKAN, por vetëm se zvarrit dhe e margjinalizon atë në skajshmëri.
Këtë koment të shkurtër, kam nderin dhe kënaqësinë e veçantë, që ta përmbyll me këtë aksiomë kombëtare, patriotike, atdhetare, politike dhe diplomatike të ish-akademikut tonë të ndjerë, Prof.Dr.Esat Stavileci, i cili, e la testament se, ribashkimi kombëtar nuk bëhet me fjalë boshe, me premtime të kota, me përralla dhe me ëndrra të grupeve të ndryshme , “PA U ULUR NË NJË SOFËR MBARËKOMBËTARE, NUK MUND TË HAPËROJMË NË ASNJË SOFËR TJETËR NDËRKOMBËTARE”.
