Ishte ditë e premte në orët e vona të mbrëmjes neve dhe mamin shumë na mërzite o Babi.
Melaqet e vdekjes të kanë marrë me mëshirë, dhe ndërrove jetë Babi jonë, s'na the as lamtumirë.
Zbrazur është vendi yt, zbrazur është shtëpia por veprat , fjalët dhe sjelljet tua janë të pranishme kudo.
A thua a i sheh fëmijët sa janë rritur? Sa e padrejtë u tregua jeta me ne , do të jetojmë me mungesën tënde më i çmuari jonë.
Të kemi engjëll , ishe më i shtrenjti për ne, gjithmonë do të mbetesh i tillë.
Të përkujtojmë me dhimbje në zemër e lot në sy: Vajza Leonora , dhëndrri Leoranti, nipi Leo.
