O Ylberi jonë, në vend të gëzimit, ndriçimit dhe stolisjes së fundvitit, na sjell vetëm dhimbje e lot. Vetmia pa ty më bëri të rri pa gjumë, doja të flisja me ty, doja të dëgjoja zërin tënd, por në vendin tënd gjeta gurin e ftohtë ku fotografia jote më shikon dhe më la të kuptoj se ti je aty – jeta ime, ti do të jetosh sa unë të jem gjallë, sa gjithë jeta ime, ndriçoftë shpirti yt mbi ne. Na mungon pafund.
E përkujton: Gjyshja Hatixhja, babai Blerimi, nëna Eminja, vëllezërit Ylli, Hyseni, Nëntori, motrat Era, Engji dhe mbarë familja nga Strellci i Epërm.
