2 vite pa më të dashurin tonë
Sot 2 vite pa Ty më i dashuri ynë Arbër ! Nje brengë aq e madhe mbrenda nesh nuk na le te lire dhe te shkeputem nga çdo gje që kishim ëndërruar për një jetë me Ty . Përse gjërat që duam më së shumti , duheshin të largoheshin Thonë se Fati është i tille. Por a është dikush aq i fortë kundër fatit dhe të përballet me të tilla gjëra ? Tani mendja na u eshte tollovitur.Aq te ngrohte e ndjenim veten ne perqafime aq te thella dhe te embla qe na mbushnin plot jete ne qdo gezim qe ndodhte mbrenda familjes tone, kurse tani te gjithe te mbyllur ne vetvete dhe me sy te mbyllur ngase ia ndjejm friken se mos ngecim dhe nga qe humbem qdo gje qe perjetuam me ty. Por ja qe duheshin te ndodhnin keto gjera aq te rendoma qe shume veshtire shpirti yne po i perballon. Pse eshte keshtu jeta? Shume persona te cilet e vuajn te njejten gje thone perse neve? Qfar beme? Perse duhej ti perjetonim keto gjera? Pyetje te shumta sillen rreth nesh qe na lene peng me nje pengese te madhe per te vazhduar. Mendojme qe gjeja e vetme qe na ngushellon dhe na ndihmon te lirohemi sadopak edhte te çajme. Por sa duhet vazhduar keshtu? Tere jeten te çajme deri ne fund dhe pastajm te vdesim. A mund te jetohet pa lumturi,paqe,dashuri,qetesi,pa ate qfare kishim enderruar deri ne diten qe ti ike dhe neve na le? Duke luftuar kunder te gjithe pamundesive qe nuk mundemi te arrijme dhe as te arrish tek ne dhe te jemi te bashkuar ,por e vetmja gje qe ne mund te bejme eshte ti lutemi hijes se kujtimit tend qe te mos na ike asnjeher.Ke qene, je dhe do te vazhdosh të jesh per ne, deri ditën që do mbyllim sytë dhe do te takojme ne boten tjeter dashtë Zoti!Zoti me plotfuqishmerine e Tij na e mori, ashtu dhe siç na e dha.Kremohemi me dhuratën që na dha Zoti për 23 vite.Të Zotit jemi dhe tek Ai kthehemi.Qofsh lule e Xhenetit Arberi yne!
Te perkujtojme me mall : Axha Kadrushi, tezja Hasimja, Marigona, Deliza, Izmiri, Delvina dhe Orani.
