Duke iu referuar dokumenteve ekzistuese, nga mesi i viteve ’60-të, për të përballuar më mirë shkeljet ajrore që vinin në hapësirën ajrore shqiptare dhe si pikënisje kishin Jugosllavinë, u vendos ndërtimi i një aerodromi i cili do të kishte si rol kryesor parandalimin e shkeljeve nga aviacioni jugosllav.
Meqenëse vetë aerodromi do të ndodhej shumë afër kufirit me Jugosllavinë dhe vetëm pak minuta fluturimi nga bazat e saj, u zgjodh një vend që ofronte mbrojtje të mjaftueshme.
Rezultati ishte të krijohej një nga bazat më të veçanta në Evropë për nga projektimi dhe funksionimi.
Këtë e tregojnë dhe vështirësitë e shumta që u hasën gjatë ndërtimit, duke zgjatur nga 1969 deri diku nga mesi i viteve 1970.
Veçantia e kësaj baze, është ndërtimi afër malit pranë fshatit Zadrimë, me qëllim që avionët të futeshin në strehim direkt pas uljes.
Strehimi përbëhet prej një tuneli rreth 600 metra të gjatë në formë ‘U’-je që mund të strehojë rreth 50 avionë së bashku me personelin.
Hapja e bazës shënohet në 15 mars 1974, ndërsa një vit më parë, për festën e Forcave të Armatosura, në 10 korrik 1973 u ul avioni i parë.
Baza u bë për herë të parë publike, kur në vitet pas regjimit komunist u përdor nga CIA amerikane në operacionet e vëzhgimit të hapësirës së ish-Jugosllavisë gjatë luftës së Bosnjës.
Nga baza operuan katër avionë spiunë të telekomanduar (dron) “Predator II”, me pak sukses.
Duke vuajtur nga prerja e fondeve, baza ndaloi funksionimin në vitin 2000. Tani përdoret si strehim për një numër avionësh të ngelur.
