Se po vijnë kohë më të mira edhe për artin e kulturën shqiptare në Republikën e Kroacisë këtë e dëshmoi këto ditë edhe Teatri Mërgimtari nga Zagrebi, me premierën "Burri i gruas sime" të shkrimtarit të njohur kroat, Miro Gavran, që u shfaq të dielën e kaluar (30. 4.), në Teatrin e kukullave, në Zagreb.
Një grup entuziastësh e dashamirës të kulturës (në përgjithësi), e në veçanti të artit skenik, iu përvolën punës (provave intenzive) disa muajshe dhe me lojën e tyre brilante e me shumë sukses sollën para publikut artdashës këtë shfaqje simpatike (tema e së cilës i përket pothuaj krejtësisht postmodernes, sikurse edhe "risive", që ajo sjell me vete).
Ishte kënaqësi e veçanë të jem në premierë, ndaj përfitoj nga rasti të përgëzoj të gjithë trupin artistik; regjisorin e shfaqjes Leonard Hamitaj (që, njëkohësisht edhe interpretoi rolin e njërit nga burrat -Luka) si dhe aktoret Valentina Mrijaj (Eva), Amr Kadriju (Toni) e Vedran Koji? (violinisti), e të cilët, poashtu i përcjell një simbolikë ngase që të katërt vijnë (me origjinë) nga vende të ndryshme -Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Kroaci.
Ishte ligësi rasti (vetëm rasti?!) mungesa (hiç -ndo- një përjashtim) e fytyrave më shumë a më pak të njohura publike nga komuniteti shqiptar, të cilët për fatin e lig të kulturës sonë, duket se (disa sish) aq kanë të bëjnë me kulturën sa që kanë telashe të mëdha edhe vet fjalën kulturë ta shqiptojnë a ta shkruajnë drejt. Por, e "rëndësishme" -sipas tyre- që të tillët të "udhëheqin" jetën publike e institucionale shqiptare, këtu, respektivisht "me tapí" të qëndrojnë në krye të tyre.
Teatrit Mërgimtari sikurse edhe të gjithë njerëzve të kulturës e artit -anekënd Kroacisë, ju vihem në dispozicion dhe kësisoj ju ofroj gjithë ndihmën dhe përkrahjen time të parezervë, në cilindo aspekt të veprimtarisë së tyre, qoftë.
