Ishte prilli i vitit 1998. Problemet ne Kosovë po zjenin . Gjak shqiptarësh po derdhej nga shtypja, dhuna e reprezaljet e skadroneve ushtarako-policore të Milloshevicit. Diaspora ishte ngritur në këmbë në SHBA, Europë e kudo në mbrojtje të Kosovës. Fondacioni “Vendlindja thërret” bënte dy mitingje në dite (si edhe organizma të tjerë të diasporës), për të ndërgjegjësuar komunitetin vecanërisht në tri shtetëshin NY, NJ dhe Kenerika, e për të mbështetur me të gjitha mënyrat e mjetet, formacionet e ardhëshme ushtarake të Kosovës. Në kuadër të kësaj veprimtarie në disa zyra në Artur Avenue në Bronx dhe në mjediset e Royall Regency Hotel në Yankers të NY, së bashku me disa kolegë të tjerë, i ishim futur punës për ngritjen dhe stërvitjen e “Batalionit Atllantiku”. Aty erdhën shumë reporter televizionesh të cilët donin të filmonin dhe të merrnin intervista, por ne për të mbrojtur punën tonë nga ndonjë keqbërës, nuk pranuam të publikonim atë që po bënim (me përjashtim të të autorizuarve të Shtetit Amerikan). Ne si shtaf drejtues , kishim autorizuar( për efekt arkivi) Zotin Gani Bllaka të bënte foto-portretin e cdo pjesëmarësi të Batalionit Atllantiku dhe të filmonte disa pjesë të ngritjes e stërvitjes së Batalionit, filmime të cilat do ti shërbenin historisë së ardhme së UCK-së.
Por ndërkohë që po punonim ,erdhi të na takonte edhe Zoti Adem Belliu, cili kishte filluar që në 1997, një program televiziv një orësh në gjuhën shqipe i njohur me emrin” TV Kultura Shqiptare” . Ishte hera e parë që e takoja dhe përnjëherësh më krijoi përshtypjen e intelektualit e atdhetarit të formuar me idetë dhe prakticitetin e kohës, e larg slloganeve e steriotipeve të së shkuarës. Pasi shkëmbyem disa mendime me Zotin Adem, ramë dakort se do të ishte një gjë e mirë për të ardhmen që edhe TV-ja Kultura Shqiptare ta filmonte këtë veprimtari. Ashtu u bë, dhe që nga ajo kohë e deri më sot po bëhen dy dekada që shohim, ndiejmë e shijojmë gjithë programet e TV Kultura Shqiptare së bashku me familjarët, miqt, shokët, vatranët dhe gjithë bashkatdhetarët në SHBA. Ai tashmë midis nesh është një “familjar” shtesë cdo ditë e cdo natë.
Programi i ketij TV, nisi si një program kulturor një orësh në javë, por në këto njëzet vite, ai ka pësuar një evolucion të vërtetë zhvillimi. Ai ka ardhur duke u shtuar në orë transmetimi, është pasuruar në përmbajtje, është përsosur figura, dritëhijet, portreti, këndi i shikimit, titrat, zëri, transmetimi etj. Eshtë bërë jo vetëm kulturor por dhe informues, është bërë jo vetëm hulumtues por edhe arenë debate për problemet shqetësuese të komunitetit madje dhe të Kombit.Eshtë bërë promovues i sukseseve në biznes,por edhe shumë argëtues për të gjitha moshat e njerëzve të komunitetit shqiptar. Ëshë bërë mjet i pa zëvëndësueshëm për fëmijët e komunitetit që ata ta mësojnë e mbajnë gjallë gjuhën e bukur shqipe. Por, mbi të gjitha arkivi i TV Kultura Shqiptare në këto njëzet vite, i hedhur në shirita e CD, është një enciklopedi e gjallë e jetës dhe e veprimtarisë së komunitetit shqiptar në SHBA.
Me këtë rast , specifikisht do të theksoja se të gjitha aktivitetet kryesore të Vatrës në këto njëzet vite si : Kuvendet e Vatrës, formimi i disa degëve të reja, festimet e Ditës Pavarsisë së Shqipërisë e Kosovës,përvjetore për Nolin, Konicën, Arshi Pipën, Mithat Frashrin,Abas Kupin, Mark Krasniqin, Musine Kokalarin, promovime librash etj, janë filmuar e transmetuar nga TV Kultura Shqiptare. Kjo ka qenë për ne vatranët ( e vecanërisht drejtuesit), një ndihmesë shumë e madhe në përcielljen para vatranëve e gjithë komunitetit të problemeve, shqetësimeve dhe ideve të Vatrës për të ardhmen. Nuk ka patur aktivitet madhor të Vatrës që drejtuesit e saj të mos jenë ftuar para mikrofonit të TV Kultura Shqiptare e intervistuar, duke përciellë kështu nëpërmjet këtij ekrani, jo vetëm frymën e vendimeve të marra, por edhe ndiesitë shpirtërore e qytetare të të zgjedhurve në organet drejtuese. Dhe sic është vepruar me Vatrën, është vepruar edhe me të gjitha shoqatat, organizmat dhe institucionet e tjera të komunitetit. Kam bindjen se Shoqatat: Liga Civile shqiptaro-amerikane, “Motrat Qirjazi”, ”Kosova”, “Cameria”, “Dibra”,” Malsia”etj ,do të kishin vënë në dukje më specifikisht shumë detaje të punës së mbrekullueshme e të pa lodhur të këtij televizioni.
Tematika rreth ceshtjeve e shqetësimeve të mëdha kombëtare ka qenë jo vetëm e pranishme në TV Kultura Shqiptare , por ka qenë boshti dhe strumullari i pjesës më thelbësore të emisioneve të transmetuara. Forcimi i demokracisë dhe i shtetit ligjor në Shqipëri e Kosovë, zgjedhjet e lira, punësimi, rritja e mirëqenies, frenimi i emigrimit, zhvillimi i arsimit,kulturës, shëndetsisë , e lufta kundër kriminalitetit, janë trajtuar me përparësi nga vetë TV Kultura Shqiptare (Zoti Adem Belliu) e gazetarët Dalip Greca, Marjana Zeneli Bulku etj dhe personalitetet e komunitetit. Po ashtu me shume vemendje janë trajtuar edhe problemet e shqiptarëve në trojet e tyre etnike në Maqedoni, në Camëri, Mal të Zi, Luginën e Preshevës etj.
Reportazhet e TV Kultura Shqiptare kanë patur si dimension hapsinor nga NY në Kaliforni e nga Alaska në Florida. Madje kohët e fundit edhe nga gjithë trojet etnike shqiptare. Por mbledhja e informacionit në këto distance, përpunimi i të dhënave, përgatija dhe transmetimi, kanë qenë e janë një punë voluminoze dhe shumë e lodhëshme për Zotin Adem Belliu, bashkshorten e tij Mimoza, vajzën Vera, e djalin Gertold. Për të cilët komunitetit në këtë njëzet vjetor, shpreh ndjenjat e konsideratës me të lartë. Kudo e kurdoherë është përdorur një fjalor i zgjedhur, gjuhë e kulturuar, larmëni shprehjesh e frazash të dialekteve te ndryshme, por pa cënuar aspak versionin zyrtar të gjuhes njesuar . E tashme ky TV pothuaj i ka kaluar brezit te dyte, sepse Vera Belliu pothuaj drejton nentedhjete perqind te emisioneve.
Shumë politikanë, njerëz të artit e kulturës, nxënës e student nga Shqipëria , Kosova, diaspora dhe trevat etnike, kanë patur rastin të ftohen e ta përdorin mikrofonin e TV Kultura Shqiptare, që ndiesitë dhe shqetësinet e tyre t’ja përciellin komunitetit shqiptaro-amerikan e më gjërë. Kjo e ka bërë këtë TV një mik më të mirë e më të besueshëm, të të gjithë shqiptarëve pa dallim krahine, krahu politik, feje a dallimi tjetër.
Dhe së fundi, është e pa mundur që në një copëz shkrimi në përvjetorin e njëzetë të jetës së TV Kultura Shqiptare, të rroket e të vihet në dukje gjithë ajo punë kolosale që është bërë, e cila po të hidhej në letër do të ishte mijra faqesh. Pa ashtu, është dashur që organizma përfaqësues të komunitetit, në këtë përvjetor ti propozinin Presidentëve të Shqipërisë dhe Kosovës, dekorimin e këtij televizioni si institucion dhe të Drejtorit të tij Zotit Adem Belliu me medalje e urdhera të nivelit të merituar. TV Kultura Shqiptare është mjet i fuqishëm i komunikimit dhe edukimit e si i tillë ka nevoje edhe per përkrahjen jo vetëm morale por edhe financiare të biznesmenëve e organizmave të tjerë të komunitetit. Dhe më e vogla gjë që mund të bëjmë është që më 29 Tetor të marrim pjesë në mbrëmjen gala të njëzet vjetorit të tij.
