“Shiko! Sa peshk i madh!”: Ding Shijiu bërtet me gëzim pasi kapi një krap nga liqeni ku ai shkon normalisht për të peshkuar.
I ulur nën një pemë plot me lule të pranverës në një ditë të ngrohtë, Ding më në fund është në gjendje të qëndrojë me miqtë e vjetër gjatë disa seancave të peshkimit – diçka që ai nuk ka qenë në gjendje ta bëjë pasi që pandemia e coronavirusit filloi të përfshijë në Kinë në janar, duke nxitur një bllokim të madh të qyteteve dhe provincave në të gjithë vendin.
“Dy muajt e fundit u ndjeva surrealë dhe, më besoni, unë jam pothuajse 70 vjeç dhe kam parë shumë gjëra”, tha Yang ndërsa tregonte miqtë e tij, në pamundësi për të përmbajtur eksitimin e tij për t’i parë përsëri.
“Por ne të gjithë jemi akoma gjallë dhe unë jam aq i lumtur që ka kaluar më e keqja”.
“Kjo është hera e parë që u ktheva për të peshkuar në këtë liqen që nga Viti i Ri Lunar – jam shumë i lumtur”, ka thënë Yang me një buzëqeshje, para se të përpiqej të “kapte” një tjetër peshk.
Si shumë njerëz në Kinë, shkruan Al Jazeera, Yang ka kaluar pothuajse dy muajt e fundit në shtëpi pasi qeveria qendrore vendosi masa të papara të karantinës në të gjithë vendin, në një përpjekje drastike për të përmbajtur përhapjen e COVID-19, sëmundjen e shkaktuar nga coronavirusi.
Provinca qendrore e Hubei dhe kryeqyteti i saj Wuhan, ku mendohej se kishte origjinën virusi, u mbyllën plotësisht.
Ndërsa numri i rasteve të COVID-19 të konfirmuara jashtë shtetit çdo ditë i ka tejkaluar ato brenda Kinës, masat drakoniane që duket se kanë shuar shpërthimin në vend – veçanërisht jashtë Hubei – gradualisht po largohen.
Chongqing, qyteti i lindjes së Yang në kufi me Hubei, ka pasur më shumë se 500 raste të konfirmuara që kur sëmundja filloi të shpërndahej. Por tani, nuk ka pasur raste në qytet për disa ditë.
Ngadalësimi nuk është vetëm në Chongqing. Në të gjithë vendin, 13 nga 34 provincat në Kinë kanë “pastruar” rastet e tyre të mbetura, dhe afërsisht 69,000 nga 81,000 raste të konfirmuara janë liruar nga spitali.
Zbehja e presionit
Edhe në Hubei, ku mbeten rreth 10,000 raste, presioni ndaj punonjësve mjekësorë të vijës së parë është lehtësuar.
Më 17 mars, grupi i parë prej gati 4,000 punonjësve mjekësorë që ishin dërguar në Wuhan për të ndihmuar në kontrollin e shpërthimit, ishin në gjendje të largoheshin.
Dhe me kaq, shumë provinca që kanë ulur nivelet e tyre të reagimit ndaj urgjencës, ngadalë – dhe me kujdes – po kthehen në jetën normale, thuhet në shkrimin e Al Jazeera.
Shkollat gradualisht po rifillojnë mësimin pasi shumica e studentëve e kaluan muajin e fundit ose në shtëpi ose duke studiuar në internet.
Në provincat e klasifikuara si “rrezik i ulët i infeksionit”, përfshirë Guizhou, Qinghai, Tibet dhe Xinjiang, qeveritë lokale kanë lejuar institucionet arsimore të rifillojnë orët e mësimit këtë muaj.
Ndërkohë, fabrikat që u urdhëruan të ndërpresin operacionet gjithashtu po fillojnë të kthejnë linjat e tyre të prodhimit pas asaj që shumë pronarë të bizneseve të vogla e përshkruanin si diçka të ngjashme me një “përvojë afër vdekjes” për kompanitë e tyre.
Sipas raportit të fundit të publikuar nga Byroja Kombëtare e Statistikave të Kinës, në janar dhe shkurt, kulmi i shpërthimit në vend, prodhimi industrial i ekonomisë së dytë më të madhe në botë u ul në pikën më të ulët që nga viti 1998, dhe niveli i papunësisë u rrit në më shumë se 6 për qind, më e larta e regjistruar.
Pezullimi ka shtyrë shumë biznese afër falimentimit, por ndërsa masat e karantinës janë larguar, shumë po përgatiten për një rikthim të prodhimit.
Qytetet që kanë një densitet të lartë të industrisë prodhuese, përfshirë Guangzhou dhe Shenzhen në jug, po organizojnë kthimin e punonjësve të tyre në punë dhe po bëjnë presion për rifillimin e biznesit të pezulluar për një kohë të gjatë.
Për shembull, linja prodhuese e Woniu, një fabrikë enë gatimi me bazë Guangzhou, u ndal në 20 janar – ditën kur qeveria konfirmoi transmetimin njerëzor të virusit.
Kreu i fabrikës i tha Al Jazeera se, me të ardhurat e tyre afër zero për dy muajt e fundit, ata kishin qenë në prag të mbylljes së objektit.
Por më 9 mars, propozimi i tyre për rihapje u pranua nga qeveria, dhe ata tani janë përsëri në punë.
Përmirësimi i gjendjes ka lejuar një rihapje graduale të restoranteve, megjithëse njerëzit mbeten të kujdesshëm.
Gjatë kulmit të shpërthimit të coronavirusit, banorët e Chengdu i thanë Al Jazeera se gjëja e parë që ata planifikuan të bënin kur të përfundonte urgjenca ishte të shkonin në një restorant, “për të ngrënë me miqtë dhe familjen”.
Rihapja e restoranteve në pika të nxehta të Chengdu-s u jep banorëve një siguri pothuajse të pashembullt se më e keqja e shpërthimit ka kaluar me të vërtetë.
Përveç ngrënies jashtë, njerëzit gjithashtu po rimarrin gradualisht lejet për të udhëtuar.
Shumë provinca dhe qytete kanë rifilluar në mënyrë të qëndrueshme transportin e tyre publik, përfshirë autobusë ndër-krahinorë në distanca të gjata që u pezulluan në të gjithë vendin.
Edhe në Hubei, ka lejuar zona “të rrezikut të ulët dhe të mesëm”, të tilla si Xianning dhe Yichang, të fillojnë përsëri të operojnë transportin publik.
Mbulimi i lajmeve për shpërthimin është lehtësuar gjithashtu.
Në fund të janarit dhe shkurtit, ishte e vështirë të ndizni një televizor ose të përdorni një telefon celular pa u ekspozuar vazhdimisht nga lajmet për coronavirusin – por me zhvendosjen e epiqendrës në Evropë, shumë shfaqje argëtuese po rishfaqen në TV kinez.
Gjithsesi, ndërsa jeta po fillon të kthehet në normalitet, ekspertët shqetësohen se ekziston ende një rrezik themelor.
Ekzistojnë shqetësime se posa të hiqen masat e zgjeruara të karantinës, Kina do të jetë goditur nga një valë e dytë e infeksionit, veçanërisht pasi coronavirusi tani është një pandemi globale dhe rastet e importuara tejkalojnë ato lokale.
Kina raportoi vetëm një rast të ri coronavirus vendas të hënën, në Hubei. Njëzet raste të tjera ishin të udhëtarëve që vinin nga jashtë.
“Unë nuk mendoj se dikush po thotë se shpërthimi ka mbaruar – vetëm më e keqja duket se ka mbaruar”, tha Zeng kur u pyet për shqetësimet e saj. “Ajo që ne mund të bëjmë është të ushtrojmë ende distancim shoqëror dhe ngadalë të kthehemi në jetën normale”
