Roganë, gjelbëro mbi tokën dardane
gjelbëro dhe mos u mplaksh kurrë
gjelbëro gjuhës të flamurit kuq e zi
zotëro natyrën që e ke, se vepër të
natyrës janë ajri, uji, retë dhe shiu,
stuhitë, ditët e bukura të pranverës,
të natyrës i ke fluturimet e lejlekëve,
qeniet me zërin e ëmbël të bilbilave,
Roganë, gjelbro shtëpinë e mendjes,
plot merita i ke tek duart për punë,
dhe te gishtërinjtë e tu të mendimit!
Shpirt, më shumë se femër, je nënë,
më shumë se burrë, je baba e prind
Roganë, falë bekimit hyjnor u linde
si variacion i një dashurie të veçntë!
Roganë, gjelbëro tokës dardane, ky
himn për ty e ka gjaklindjen tënde
shpirt, dje e rroka për supe një lule
ajo lule donte të jetonte jetën e saj
petalet i kish hojza rrezesh me diell
dhe me aromë të fortë të kësaj toke!...