Dhjetëra familje që jetojnë në banesat sociale të qytetit të Durrësit shpresojnë se dikush do t’i ndihmojë.
Pas marrjes së vendimit nga bashkia e Tiranës për faljen e qirasë për muajt në vazhdim, ata presin që dhe bashkia e Durrësit të marrë një vendim të tillë për familjet e varfra të strehuara në këto godina.
– Ja çfarë kisha të keqen nëna jote. Jam pensioniste dhe invalide kam dhe djalin 34 vjeç të paralizuar. Marrim numrat e emergjencës dhe s’na përgjigjet njeri. E. Velias bravo i qoftë që ia ka falur marsin e prillin Tiranës e pamë se ne me lajmet rrimë. Me ato ushqehemi. Pse këta tanët nuk e ulin qiranë se gjynah.
– Bashkia e Durrësit të na falë dy muaj qira, si në Tiranë. Nga kjo që ka ndodhur jemi papunë në shtëpi. Duan të hanë. Ato që kishim i mbaruam. S’kemi më lekë. Ndihmë s’na ka dhënë njeri deri më sot.
– Jemi shumë banorë, kryefamiljarë me njerëz e fëmijë të sëmurë, invalid dhe kjo situatë na gjeti ë papërgatitur dhe me një pension të vogël që marrin njerëzit nuk kalohet muaji. 16-17 mijë lekë pension marr unë dhe 10 mijë lekë paguaj qiranë, 4 mijë e ca lekë shkojnë dritat e 2 mijë lekë uji, pra s’më ngelet asgjë për të kaluar muajin. Asnjeri nuk vjen me na pyet: A ke bukë? A ke ilaçe? Asnjeri. Në lidhje me qiranë e shtëpive u bënë 5 vjet që kemi hyrë këtu, po duke e paguar muaj për muaj nuk na del as për të ngrënë, ndaj këshilli bashkiak, qeveria të mblidhen e të na i falin.
Në këtë zonë ka dhe familje të tjera në nevojë që presin të ndihmohen, pasi kjo situatë u ka ndryshuar krejtësisht jetën. I ka lënë pa punë dhe pa mbështetje.
-Jemi 4 veta. Rrimë aty, pa punë jemi. A duhet të ushqehen? Më parë dilja tek dega, po s’ka punë tani. Punoja në të zezë. Ku t’i gjej të ardhurat? Duhet buka, ushqimet. S’më ka ndihmuar njeri. As nuk i di numrat e bashkisë për të marrë ndihmë. Shkova te polici te dega për lejen, po as ai nuk dinte si të aplikonte me këtë telefon (të thjeshtë), po unë këtë kam.
