Duhet të fokusohemi më çdo qelizë të qenies sonë për ndryshimet klimatike, pasi nëse dështojmë ta bëjmë atëherë arritjet dhe progresi i shënuar, do të shkojnë dëm.
Adoleshentja suedeze Greta Thunberg, tërhoqi fillimisht vëmendjen në gusht të 2018-s, kur braktisi mësimin për të protestuar jashtë parlamentit suedez çdo të premte. Aktivistes, atëherë 15- vjeçare iu bashkua një grup i vogël nxënësish të tjerë në Stokholm, para se fushata të joshte dhjetëra mijëra student në më shumë se 24 vende, ku e premtja u kthye në ditë protestash në shkolla.
Deri në mars të 2019-s, numri i studentëve që iu bashkuan iniciativës shkoi në më shumë se 2 milionë në rreth 135 vende. Greta u kthye shpejt në ikonë të lëvizjes, duke u kandiduar për Çmimin Nobel të Paqes dhe duke u përfshire mes njerëzve me më shumë ndikim të revistës Time. Është vlerësuar me Çmimin e Normandisë për Lirinë dhe atë të ambasadores së ndërgjegjes nga Amenisty International.
Në më pak se një vit, nga nisja e fushatës së pagëzuar si ‘të premtet për të ardhmen’, Thunberg mbajti një fjalim në Parlamentin Europian, u takua me Papa Franceskun dhe iu drejtua gjithashtu ligjvënësve britanikë.
Në gusht të 2019-s, pas 14- ditësh udhëtim me një mjet pa emetime karboni, Greta mbërriti në New York për të marrë pjesë në samitin e OKB për klimën. Ndërkaq, numri total i protestuesëve arriti në 3.6 milionë nga 169 vende.
Gjatë vizitës në Shtete të Bashkuara, Thunberg u takua me presidentin amerikan Barak Obama, presidenten e përgjithshme të asamblesë së Kombeve të Bashkuara, Maria Fernanda Espinosa si dhe mbajti një fjalim në kongres ku u tha ligjvënësve të zgjohen e të dëgjojnë shkencën:
“Emri im është Greta Thunberg, unë jam 16 vjeçe dhe jam nga Suedia. Unë jam mirënjohës eqë jam me ju këtu në SHBA. Një komb që, për shumë njerëz, është vendi i ëndrrave.
Unë gjithashtu kam një ëndërr: që qeveritë, partitë politike dhe korporatat të kuptojnë urgjencën e klimës dhe krizës ekologjike dhe të mblidhen përkundër dallimeve të tyre – siç do të bënit në raste urgjente – dhe të marrin masat e kërkuara për të mbrojtur kushtet për një jetë dinjitoze për të gjithë në tokë.
Kam një ëndërr që njerëzit në pushtet, si dhe mediat, të fillojnë ta trajtojnë këtë krizë si urgjencën ekzistenciale që është. Që të mund të kthehesha në shtëpi te motra dhe qentë e mi, sepse më mungojnë.
Në fakt kam shumë ëndrra. Por ky është viti 2019. Kjo nuk është koha dhe vendi i ëndrrave. Kjo është koha për t’u zgjuar. Ky është momenti në histori kur duhet të jemi zgjuar.
Dhe po, na duhen ëndrra, nuk mund të jetojmë pa ëndrra. Por ka një kohë dhe vend për gjithçka. Dhe ëndrrat nuk mund të qëndrojnë në mënyrën e të treguarit ashtu si është.
E megjithatë, kudo ku shkoj më duket se jam i rrethuar nga përrallat. Drejtuesit e biznesit, zyrtarë të zgjedhur në të gjithë spektrin politik duke kaluar kohën e tyre për të bërë dhe duke treguar histori të gjumit që na qetësojnë, që na bëjnë të kthehemi në gjumë.
Këto janë histori «të ndjehen mirë» se si do të rregullojmë gjithçka. Sa e mrekullueshme do të jetë gjithçka kur ne kemi “zgjidhur” gjithçka. Por problemi me të cilin po hasim nuk është se na mungon aftësia për të ëndërruar, ose për të imagjinuar një botë më të mirë. Problemi tani është se duhet të zgjohemi. Është koha për të përballuar realitetin, faktet, shkencën.
Dhe shkenca nuk flet kryesisht për “mundësi të mëdha për të krijuar shoqërinë që ne gjithmonë donim”. Ajo tregon për vuajtjet e pashprehura njerëzore, të cilat do të përkeqësohen dhe keqësohen më gjatë se sa të vonojmë veprimin, nëse nuk fillojmë të veprojmë tashti. Po, sigurisht që një botë e transformuar e qëndrueshme do të përfshijë shumë përfitime të reja. Por duhet ta kuptoni. Kjo nuk është kryesisht një mundësi për të krijuar vende të reja të gjelbërta, biznese të reja ose rritje të gjelbër ekonomike. Kjo është mbi të gjitha një emergjencë dhe jo vetëm çdo emergjencë. Kjo është kriza më e madhe që njerëzimi është përballur ndonjëherë.
Dhe ne kemi nevojë ta trajtojmë atë në mënyrë që njerëzit të kuptojnë dhe kuptojnë urgjencën. Sepse nuk mund të zgjidhësh një krizë pa e trajtuar si një të tillë. Stop, duke u thënë njerëzve se gjithçka do të jetë mirë kur në fakt, siç duket tashti, nuk do të jetë shumë mirë. Kjo nuk është diçka që mund ta paketoni dhe shisni ose “pëlqeni” në mediat sociale.
Ndaloni të pretendoni se ju, ideja juaj e biznesit, partia apo plani juaj politik do të zgjidhni gjithçka. Ne duhet të kuptojmë se nuk kemi ende të gjitha zgjidhjet. Larg asaj.
Ndryshimi i një burimi katastrofik të energjisë për një pak më pak katastrofik nuk është përparim. Eksportimi i emetimeve tona jashtë shtetit nuk po e zvogëlon emetimin tonë. Kontabiliteti krijues nuk do të na ndihmojë. Në fakt, është zemra e problemit”.
