Më shumë se gjysma e viktimave të moshuar nga COVID-19 në Suedi kanë vdekur në shtëpitë e kujdesit.
Madje, sipas BBC, disa punonjës të kujdesit shëndetësor besojnë se një ngurrim institucional për të pranuar pacientët në spital po kushton me jetë.
Babai i Lili Sedghi, Reza, nuk u pa nga një mjek ditën kur vdiq nga coronavirusi, në shtëpinë e tij të kujdesit në Stokholm.
Dhe një infermiere i tha asaj se do të kishte morfinë në orët para se të vdiste, por atij nuk iu dha oksigjeni, as personeli nuk e thirri. “Askush nuk ishte atje dhe ai vdiq vetëm”, thotë zonja Sedghi. “Është kaq e padrejtë”.
Sipas të njëjtit shkrim, shumica e 3,698 personave që kanë vdekur nga coronavirusi në Suedi deri më tani ishin mbi 70 vjeç, pavarësisht nga fakti se vendi tha se mbrojtja e grupeve të rrezikut ishte përparësia e saj kryesore.
Suedia, me 10 milionë banorë, e ka mbajtur pjesën më të madhe të shoqërisë të hapur, sesa që ndodh në pjesën më të madhe të Evropës.
“Ne nuk kemi arritur të mbrojmë njerëzit më të prekshëm, më të moshuarit, me gjithë synimet tona më të mira”, pranoi kryeministri Stefan Löfven javën e kaluar.
Suedia bëri ndalimin e vizitave në shtëpitë e përkujdesjes më 31 mars.
Por, si në shumë vende evropiane, të afërmit, stafi dhe zyrtarët e sindikatës kanë shprehur shqetësime se veshjet mbrojtëse mbërritën shumë vonë, dhe se disa staf mund të kenë shkuar për të punuar në fillim të krizës, pavarësisht se tregojnë simptoma të COVID-19.
Tani, një numër në rritje i punëtorëve po vijnë gjithashtu për të kritikuar autoritetet rajonale të kujdesit shëndetësor për protokollet për të cilat ata thonë se dekurajojnë punëtorët e shtëpive të kujdesit që të dërgojnë banorët në spital, dhe të parandalojnë shtëpinë e kujdesit dhe stafit infermieror që të administrojnë oksigjenin pa miratimin e mjekut.
