Në kushtet e varfërisë absolute gjatë vitit 2020, jetonin rreth 5.6 milion italianë, pra 9.4 përqind e popullsisë, nga të cilët 1.3 milion janë më të rinj se 18 vjeç.
Instituti Kombëtar i Statistikave (Istat) njoftoi se numri i familjeve të varfëra u rrit nga 6.4 përqind në 2019, kur u prezantua forma e të ardhurave bazë, në 7.7 përqind vitin e kaluar.
Kjo do të thotë që në vitin 2020, kishte dy milion familje të varfëra, 330,000 më shumë.
2.6 milion familje të tjera (11.4 përqind) jetonin nën kufirin relativ të varfërisë, u njoftua më 16 qershor.
Përqindja e të miturve që jetojnë në varfëri absolute u rrit në një vit nga 11.4% në 13.5%.
Megjithëse numri i familjeve të varfra është rritur, masat e marra nga qeveria për të luftuar efektet e pandemisë Covid -19 kanë ndihmuar në kufizimin e ndikimit të krizës mbi to.
Varfëria është rritur më shumë në veri të vendit, ku kostoja e jetesës është më e lartë, megjithëse në terma absolutë jugu preket më rëndë.
Sekretari i sindikatës më të madhe italiane, CGIL, Mauricio Landini, deklaroi se varfëria po rritet sepse dikush është i varfër edhe nëse punon dhe se pasiguria e punës është shumë e madhe.
Sipas një sondazhi të mëparshëm, shumica e italianëve nën moshën 35 vjeç fitojnë më pak se 10,000 euro në vit, dhe gjysma e tyre ende jetojnë me prindërit.
