Pak më shumë se një dekadë pasi u largua nga Chelsea, Gus Poyet u kthye në veri të Londrës për të shikuar një lojë në Stamford Bridge dhe, si të gjithë të tjerët të pranishëm, ai u befasua nga performanca e një produkti të akademisë 17-vjeçar që sapo ishte përfshirë në ekipin e parë.
“I gjithë stadiumi po fliste për Josh McEachran pas ndeshjes”, kishte thënë ish-mesfushori i Blues për Goal. “Njerëzit po thoshin se ai ishte Guardiola [Fernando] Redondo ose [Pep] i ardhshëm”.
“Fatkeqësisht, nuk funksionoi ashtu – pavarësisht se kishte një karrierë të shkëlqyer në kampionat”.
Zhurma rreth McEachran gjatë ditëve të para të karrierës së tij nuk mund të mbivlerësohet. Një mesfushor krijues me aftësi dhe vizion të jashtëzakonshëm kalues, ai u vlerësua nga pothuajse çdo trajner që luajti si i ri – nga Brendan Rodgers te Ray Wilkins, Stuart Pearce te Peter Bosz.
Me McEachran që mbushë 28 vite të hënën, shumë prisnin që ai të ishte në rrugën e duhur për të siguruar statusin legjendar në Stamford Bridge në këtë fazë të karrierës, ndoshta edhe si kapiten i klubit të tij dhe i vendit të tij.
Në vend të kësaj, ai është një agjent i lirë pas dy viteve, të shkatërruara nga dëmtimet në takimet që luante të nivelit të dytë me Birmingham Cityn.
McEachran u bashkua me Chelsean në moshën shtatëvjeçare dhe shpejt u rrit përmes ekipeve të të rinjve, duke ndihmuar klubin të fitonte FA Cup e të Rinjve në 2009-10 – triumfin e tyre të parë të turneut në 50 vjet.
Përveç kësaj, ai përfaqësoi Anglinë në çdo nivel mes Grupmoashve U-16 e deri te U-21.
Si i ri, McEachran idolizoi mesfushorët e shkëlqyeshëm krijues të fillimit të shekullit 21, duke u thënë gazetarëve pas një miqësore të Chelsea në vitin 2011: “Zinedine Zidanen ishte gjithçka, qëllimet e tij, prekjet e tij. Ai ishte mesfushori i kompletuar. Tani ai është në pension, unë shikoj deri te Frank Lampard dhe Andres Iniesta”.
Trajneri i bluve në atë kohë, Carlo Ancelotti, pa qartë diçka nga ata të mëdhenjtë në McEachran. I riu bëri debutimin e tij për ekipin e parë në shtator të vitit 2010 me një paraqitje të vonë zëvendësuese në një fitore të Ligës së Kampionëve ndaj MSK Zilina, duke e bërë atë lojtarin e parë më të ri pas krijimit të formatit të ri, në vitin 1992.
Ai bëri 17 paraqitje në ekipin e parë gjatë fushatës 2010-11 dhe nënshkroi një zgjatje të kontratës pesëvjeçare gjatë verës. Sidoqoftë, ai do të paraqitej vetëm në pesë raste të tjera për Chelsean.
Ndërsa Ancelotti besoi në McEachran, pasardhësi i Italianit, Andre Villas-Boas jo.
Ylli i lindur në Oksford ishte i ngrirë nga ekipi i parë dhe u shty që të kalonte në huazim në disa skuadra. Ndërsa Villas-Boas nuk zgjati shumë në Stamford Bridge, është jashtëzakonisht e vështirë për një lojtar të ri të bëjë përshtypje ndërsa është larg syve në kampionat, veçanërisht në një klub si Chelsea, ku merkatoja menaxheriale rrallë ndalet së rrotulluari.
Gjatë viteve formuese të McEachran, koha po shkonte më shpejt se kurrë. Ancelotti, Villas-Boas, Roberto Di Matteo, Rafa Benitez, Jose Mourinho – pothuajse çdo herë që McEachran kthehej nga një huazim, ai do të gjente një menaxher të ri që e priste në Stamford Bridge.
Secili kishte planet dhe idetë e veta, të bazuara kryesisht në arritjen e suksesit sa më shpejt të jetë e mundur. Dhënia e mundësive talenteve të rinj rrallë përfshihet në listën e tyre.
Lojtari i Ri i Vitit në Middlesbrough në sezonin 2012-13 dhe një paraqitje gjysmëfinale e FA Cup për Ëigan në vitin 2014 ishin nivelet më të larta, por një periudhë e ngrohjes së stolit në Sëansea dhe një dëmtim i rëndë me Ëatford pengoi zhvillimin e tij.
Përfundimisht, McEachran doli nga labirinti i huazimit në Cobham dhe nënshkroi për Brentford, ku ai luajti 101 ndeshje për ekipin e parë për katër vjet dhe ishte një startues i rregullt kur ishte i aftë. Megjithatë, dëmtimet ishin gjithmonë një problem.
Edhe pasi ai u largua nga Brentford, duke u bashkuar me ekipin tjetër të kampionatit Birmingham në një transferim të lirë, ai u përjashtua për një vit nga dëmtimi i ligamentit të gjurit të kryqëzuar, ndërsa ishte duke filluar të luante rregullisht.
Ai përfundoi duke u ndarë me klubin me pëlqimin e ndërsjellë në janar, pasi ishte përjashtuar nga skuadra e ekipit të parë.
Ajo që është ndoshta më tragjikja në lidhje me situatën e McEachran është se ai mund të ketë imituar ikonën e tij Zidane nëse nuk do të refuzonte një lëvizje në Real Madrid si i ri.
Ai i tha Daily Telegraph në vitin 2017: “Unë isha 16 vjeç, në Chelsea, dhe agjenti im në atë kohë tha: ‘Real Madrid të dëshiron ty’. Është e pabesueshme, apo jo? Në atë moshë”.
“Unë pata mundësinë të shkoja në Real Madrid ose Man United. Real Madrid kishte kontratën duke më pritur dhe ata donin që e gjithë familja ime të fluturonte, por unë thashë: ‘Jo, unë dua të qëndroj në Chelsea’. Unë isha një tifoz i Chelsea”.
“Unë thjesht besoja në veten time se do ta arrija atje. Nën Carlon (Ancelottin), kur bëra debutimin tim po i thoja vetes ‘Ah, kjo ishte një zgjedhje e mirë për mua t’i thosha jo Real Madridit’, por duke shikuar tani mbrapa, unë nuk duhet të kisha bërë atë”, kishte thënë ai në të kaluarën.
