Shqipëria me formulë mbrojtëse në Alicante, a do ta “pickojë” dot Spanjën?

Futboll

Shqipëria me formulë mbrojtëse në Alicante, a do ta “pickojë” dot Spanjën?

Më: 6 tetor 2017 Në ora: 10:55
Pamje nga një ndeshje

Pak herë “pasaporta” në Kupën e Botës kishte pasur një kosto aq të lartë emocionale për Spanjën. Uragani “Piqué” ka ngritur kaq shumë trazira, sa duket e pamundur të flitet vetëm për futbollin. Ama sot, ndaj Shqipërisë, “La Roja” ka një objektiv: të sigurojë kreun e grupit kualifikues dhe shkuarjen në “Rusia 2018”. Java filloi e nxehtë me “tweetet” e Piqué për pavarësinë e Katalonjës, ndërsa temperatura e përgjithshme do të duhet të rishikohet përsëri sot, pavarësisht nga përpjekjet e lavdërueshme të vetë Piqué, bashkëlojtarëve dhe trajnerit Lopetegui për të ftohur situatën. Realiteti është se, ndërsa Argjentina, Italia apo Portugalia po vuajnë të jenë në Rusi, Spanja vuan për shkak të ndarjes së perceptuar në skuadër. Kombëtarja, pika e bashkimit për të gjithë, duhet t’i afrohet “posturës”. Në atë kontekst konvulsiv, Alicante merr fjalën: dje ka mbushur “Rico Perez” për trajnimin e iberikëve dhe sot do të bëjë të njëjtën gjë në ndeshjen kundër Shqipërisë.

17.000 spektatorë që shkuan në seancën e kaluar nuk kaluan pa u vënë re. Në një klimë “eksitimi”, Piqué u ndjek nga duartrokitje të përgjithshme për grupin. Kjo është, gjithashtu, dëshira për sonte, se mbështetja e “Rico Perez” në kolektiv mund të jetë më shumë se çdo kritikë individuale. Një pjesë e tifozëve, po, kanë bërë të ditur se do të kontestojnë Piqué në minutën e 12-të. Shqipëria, me teknikun e saj, Christian Panucci, vjen si kundërshtare në Alicante. Kjo nuk është Shqipëria e disa viteve më parë, kur mundej edhe 9-0. Prapa është kapitulli i famshëm shqiptar me këtë përballje kombëtaresh, në vitin 1986, kur ndeshja, që duhej të luhej në Tiranë, u pezullua nga tensioni politik i vendit. FIFA e kompensoi Shqipërinë me 5 milionë pesetas (rreth 30.000 euro sot) dhe arriti heshtjen e saj. Spanja nuk donte të luante në asnjë mënyrë. Sot, Shqipëria ndodhet në vendin e 66-të të renditjes së FIFA-s. Ndikimi i fortë italian është i dukshëm në ekipin kombëtar shqiptar.

Gjithçka filloi që me De Biasin, trajnerin e tanishëm të Alaves, i cili rekrutoi lojtarë nga Shqipëria përmes internetit, duke u zhytur përmes faqeve të specializuara si “Soccerassociation”. Në një fshat peshkimi në Suedi arriti të zbulonte gardianin e madh, Etrit Berisha. Tani kuqezinjtë udhëhiqen nga një burrë tjetër i njohur në Spanjë, Christian Panucci, i cili ka zgjedhur të përsërisë formulën mbrojtëse që e çoi Shqipërinë në arritjen më të madhe në historinë e saj: të luajë Europianin e fundit. Kjo është arsyeja pse Alicante do të shohë të njëjtën metodë, me një linjë të mbrojtur të populluar të Shqipërisë. Ka në këtë kombëtare lojtarë të lindur në vende të ndryshme, veçanërisht në Zvicër. Të gjithë djemtë e diktaturës së Hoxhës, që kishin emigruar me familjet e tyre në vitet ’80. Nga ana e saj, Spanja, që vjen për të pushtuar kreun e grupit para Italisë është në udhëkryqin e lëndimeve.

Lopetegui ka arritur të menaxhojë në hije dhe mrekullisht rrëmujën e Pique dhe, gjithashtu, kërkon kohë për të kërkuar formula për prishjen e mbrojtjes së dendur të shqiptarëve. Në ndeshjen e parë, në Shkodër, duke luajtur me vetëm tre mbrojtës, kjo ka funksionuar. Po ashtu, kundër Italisë, në “Bernabeu”. Këtë herë mungesa e dyfishtë e Morata dhe Diego Costa hap mundësinë për të parë avancime të tjera. Siç është testuar dje, Aduriz mund të jetë i zgjedhuri. Duket se të paktën, në fillim, Lopetegui nuk do të zgjedhë një “nëntë false”, edhe pse shpikja me Asensio funksionoi për mrekulli kundër Italisë. Një tjetër vrimë është paraqitur në anën e djathtë. Pa Carvajal, opsioni mund të ndodhë që të luajë direkt me tre mbrojtës, ose të lëshojë tipin e egër, Nacho dhe Azpilicueta. Odriozola shkëlqyeshëm do ta priste shansin e tij në stol.

Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat