(Duke e kujtuar mësues time të dashur)
Tingëllima e zërit tënd, mësuesja Xake,
Është shkronja nga ecën te ylli,
A,B,C... është rruga në jetë, me ngjyrë flake,
Ndërmjet ëndrrës e kroit me sy prilli.
E ndiej frymën tënde dhe e pikturoj lirinë,
E prek librin dhe e zgjoj gjithësinë.
*
Mrekullia
Qëndroj me një lule në dorë në një urë
Uji rrjedh nga malet , nga një gurrë.
Unë, nxënëse e shkollës “Elena Gjika”, e vogël fare,
E kujtoj gazetaren, letraren,studiuesen shqiptare,
Kujtoj dhe gjurmët që la ajo për ne në pikturë...
Oh, ndihem kaq e lumtur dhe kaq shumë krenare,
Shkolla ime mban emrin Dora d'Istria
Varg e vijë trupit tim rrjedh mrekullia!