1.
Qyteti im
Që dikur edhe tash
Ta di e ta njoh çdo pëllëmbë
Edhe çdo cep si merr frymë
Ta njoh historinë që rri heshtur
2.
Qyteti im
Sot vendosa t’i shkruaj këto vargje
Se ka kohë që shpirtin rënduar ma kanë
Se zemrën ma kishin përcëlluar
3.
Ka sa kohë
Që në atë rrugën ku tabakët bënë histori
Nuk kam ecur me këto dhembjet e mia
Ka sa vite
Që në atë rrugën ku u rrita
I kam harruar gurët e sokakut
E nuk ua kam besën kujtimeve
4.
Ka sa kohë
Që ditëve të shtune
Nuk e kam shijuar erën e bulmetit
Në tregun ku dikur
Shijoja historinë e nënave tona
Me pak kos e me një vedër qumësht
Me disa vezë pule
Të mbështjella me sanën e livadhit
Bënin pak para për opingat e kalamajve
5.
Ka sa kohë
Që nuk e kam dëgjuar zhurmën
Në tregun të Xhamia e Çarshisë
Ka sa kohë që jam përcëlluar
Për ujin e Shatërvanit te “Okoli”
6.
Më ka marrë malli
Edhe për dyqanet e briskaxhinjëve
Besa edhe për vendin
Ku shiteshin djepat
7.
As te Çokolica rebele nuk kam shkuar
Për t’i mbledhur disa kujtime
Te Pallati i Kulturës
Ku zyra ime ende është
Por ndryshe frymon
8.
Qyteti im
Për gjithçka jam përmalluar
Se Karagaçi e Kapeshnica
Janë vule e fëmijërisë sime
9.
Më ka marrë malli
Edhe për dyqanet e mbathtarëve
Ku kam shpenzuar shumë vite të rinisë
10.
Më beso qyteti im
Ta njoh edhe shkrumbin
Edhe këngën e thyer
Se në Tabje pushojnë shumë eshtra
Që e deshën tokën dhe njeriun
Dhe ende nuk e dimë kush ishin
Se në këtë shpat
Ende nuk është hedhur ajo drita
Që hijeshon e rri kujdestare
Duke folur për qytetin tim
11.
Se Kulla e Sheremetit
E di
Edhe sot merr frymë zorshëm
Nga krismat e fshehta të pushkëve
E Kullës së Haxhi Zekës
Sikur sipër i rrinë hallkat e bashkimit
12.
Qyteti im
Ke shumë rrugë e rrugica
Secila e ka nga një histori të veten
Të gjitha i kam përkëdhelur me hapat e mi
Por tash
Sikur një hije u ka rënë syve të mi
Apo diçka po merr frymë pleqërie
E lashtësitë sikur i kanë mbyllur defterët
13.
Te ajo ujëvara e Grykës së Rugovës
Shumë vargje me lot përzier i kam
Me kujtime mall e lumturi
14.
Më ka marrë malli
Për Ty qyteti im
Prandaj sot ndryshe të përqafoj
Ndryshe të kujtoj e të kujtoj...
15.
Që të shoh mirë e të çmallëm me ty
Do ngjitëm atje lartë në Zatrat kryeneçe
Do i provoj eshtrat e mi
Edhe qëndrimin e tyre
Nga lartë do të shikoj
Ndoshta edhe do këndoj
Por
Lotin lidhmani me litarin e mallit
Se tash sytë i kam të ndjeshëm
E dënesjet m’i provokojnë
16.
Sa të dua qyteti im
Sa mall kam për Ty
Ti pasuria ime e vetme
Kështu më erdhi
T’i shkruaj këto vargje
Edhe pse çdo ditë jam në zemrën tënde
E Ti në damarët e trupit tim
17.
Dikush më tha
T’u kanë rënduar këmbët
E hapat peshë rrugëtimi t’u kanë bërë
Atëherë
Mendja barrë jete m’u bë
Dhe këmbët i freskova
Në ujin e Lumbardhit
18.
Dola nga kllapi e rëndë
Kafe kisha qenë duke pirë
Në verandën e Hotel “Dukagjini”
Me shikim duke e përcëlluar etjen
E lumit të qytetit tim
Më brofi mendja:
Në këtë lumë historie
Në vend të hirit nga urna
Do hedh polen lulesh
Ndoshta e ngushëlloj tokën
Për ta ruajtur historinë e saj
Duke kënduar pa u përmalluar...
(Pejë, 08 shkurt 2019)
