Titulli i referohet një epoke historike shumë të saktë dhe sugjeron të tentohet të festohet, por për ta bërë këtë, ne nuk duhet të jemi vetëm.
Dhe pikërisht për këtë arsye artisti ka vendosur të realizojë projektin e kësaj ekspozite përmes një metode laboratorike. Duke filluar nga ndarja e metodologjisë së saj dhe duke propozuar një teme të përbashkët për të punuar, veprat në ekspozitë janë rezultat i bashkëpunimit ndërmjet artistëve të rinj shqiptarë të cilët iu përgjigjën open call.
Duke filluar nga vizita e parë e Tibaldit në Shqipëri në tetor të vitit 2018 dhe me rastin e Ditës Bashkëkohore, pjesëmarrësit në projekt kanë ecur, fotografuar, biseduar, analizuar, organizuar dhe prodhuar vepra nga të cilat del reflektimi i tridhjetë viteve të ndryshimit të qytetit të Tiranës nga 1989 deri më sot.
Projekti është rezultat i një përzierjeje të shikimeve duke filluar nga ajo e artistit italian i cili i përket një brezi të mëparshëm dhe i integruar me atë të atyre – pjesëmarrësit e workshop – që u rritën në Shqipërinë post-socialiste dhe jetonin vendin në kohën e tyre të përditshme.
Qyteti i Tiranës, në veçoritë e tij arkitektonike, bëhet një skenar që ofron papërsosmëritë, foldat dhe nuancat që vështirë se futen në sistem si rrëfime të vogla. Të shkatëruara nga makro-historia na shpëtojnë, por, siç sugjeron Tibaldi, ato bëhen elemente pjesëmarrëse në gjendje të tregojnë ndryshimin.
