Dashurisë kurrë nuk ju dha e drejta
e një qielli të lirë, e një kitareje, që
njeriu të dashuron ashtu si do vetë,
këtë shkrim e lexova në një rrënojë,
nga një i rënë i bukur për dashuri!
Kujt ti qahesha, kraharori më digjej
qenia dhe koha janë të pandara; se
jeta dhemb më shumë kur shijohet.
Në pamje të vranët e shoh këtë botë,
trishtimin metaforike të yjeve! Jam
i burgosur në trupin e së dashurës!
Koha, me mbretëritë dhe oficerët e
saj, në një çast ka për të na harruar!
E gjerë dhe vranët shtrihet mesdita!
kjo botë kurrë s´ka qenë aq e vranët;
as para takimit të shqiponjës me
kushërnjtë tanë të kozmosit, as para
takimit të shqipeve me disa alienë!
Dritëmirët e gjithësisë erdhën te ne,
me dhurata energjie për botën tonë,
e tanët u dhanë puthje e përqafime!
Imagjinata ime prej poeti mua më
mundëson, të kontaktoj me kohërat
e shkuara, me epokat që prapa lanë
të shkruar të kaluarën e tyre dhe të
sotmen. Në tavolinë i kam kohërat...
Drin i atdheut tim, të kam këngë
deri në fund të këngëve, deri në
fund të shkrimeve nën pluhur! Gur
i shkruar, ag i agimeve të vendit
tim, unë kontaktoj me stërgjyshërit
e mi pellazgë, ilirë, epirotë,dardanë,
Kontaktoj me artin dhe veprat e
tyre, me të lashtët e popullit tim.
Tërë pasuria e dritës që vjen nga
gjithësia, e ka emrin botë, jetë, dije…
Epigramet në gurët e shkruar të
mureve e varreve janë mesazhe të
artit, mesazhe kulture e qytetërimi;
Unë i njoh të lashtët e mi, po edhe
modernët, të famëshmit e të parëve:
Thoti i Atlandidës së pellazgjisë
qé rilindësi ynë i parë i kësaj bote.
Faqeve të gurëve të shkruar, lexoj;
udhë paqe, udhë betejash udhë lufte.
Kujtesa nëpër gurë të shkruar dhe
të burgosur, më dhemb e më bën të
të qaj.Të kaluarën duhet ta lexojmë
çdo ditë, - atë s´e ndryshojmë dot!
Thotin, perënditë e lashta e patën
shpallur perëndi të botës së gjallë,
dhe perëndi të botës së të vdekurve.
Thoti e kishte fituar përjetësinë e dy
botëve, në saje të gjithëdijeve të tij;
se Thoti fliste shqip na dëshmojnë
librat e tij; ai qe autor i 45 veprave,
veprat e tij ai i shkroi në pllaka të
esmeraldit. Thoti, gjeniu i botës sonë,
shpikës i Matematikës, Fizikën dhe,
shpikës i Relativitetit e i Gjeometrisë,
qe arkitekti i Piramidës së Keopsit.
Kur mbreti Keops vdiq, në nderim të
45 librave të Thotit, ai veçoi disa që
të prehet përjetësisht me librat e tij,
si dëshmi të kohës së tij të jetuar!
Jeta mbi tokë një ditë do të ndryshoj
jo në dobi të Modelit historik Arian
por,në dobi të Modelit historik, antik
në dobi të prejardhjes sonë pellazge.
Toka ime, të falenderoj për begatitë
tua, rri qetë, jemi në të njëjtën këngë!...
ë gjitha kohët i kam në tavolinë. Në
fletore dua të hedh pak dritë vargjesh!
Albuerë, ji e lakmuar dhe e lavdëruar
nga djemtë e moshës dhe të tjerët, tek
ty janë të gjitha hiret e së bukurës,
bukuria si ty vetëm njëherë shijohet!...