Sot shkruaj,
Shkruaj se mu ka kujtuar,
Mos vallë asht zgju "naimi"
Ashtu siq them un'.
Mendja ime budallaqe ,
Nuk mban mend e i shkatrron fare,
Un' nuk kam faj gjith themi,
Edhe pse te faji ne vet vemi.
Në t’ vertet faji jetim nuk mbet,
O te un o te tjetri .
Edhe pse nuk e bajm’ ball,
Të jemi vet "tjetri".
E verteta dhemb , nuk dhemb ,
Asht ma keq se me t’ dhemb,
T’ shtrëngon ,e dot nuk të lëshon.
por vazhdon të t’ mbaj,
Deri sa frymen e fundit e mban.
Edhe pse do e dish e prap se pranon ,
Ti e mbyt veten edhe pse nuk arrin ta kuptosh.