(Imzot, Natyra Dy të mira nuk i jep bashkë)
Natyra, Dy të mira
Nuk i jep bashkë!
Nëse, ta jep pasurinë
Nuk ta jep edhe mençurinë.
Politikanëve, ua ka dhënë pasurinë
Por, jo edhe mençurinë. Lirinë.
Përditë i uzurpojnë parqet. Rrugët
Institucionet. Shtetin e “përbashkët”?!
Edhe, atë: Për dy pëllambë varr...
Unë shkruaj Poezi “erotike”
kojshitë, ndërtojnë “shtëpi”
Nateditë, Unë shkruaj poezi
Kojshitë, ndërtojnë “shtëpi’.
E pyes, Veten: Kush janë me “Din e Iman”
Kojshitë e mi, që ndërtojnë “shtëpi”
Apo, Unë Poeti që shkruaj POEZI?!
U përgjigjem: Unë, që shkruaj Poezi
Dhe, “miqtë” e mi: Që, shkruajnë pizi...
(Nuk jam dele nënkryeme të më pri trusakati)
Fushatë zgjedhore. Parti, plot me qerre
E rrokin topin për fyti. Turkun. Serbin.
Lirë, shiten: një post politik. Kabinet
Për pak para te “vëllezërit” e Njerkës.
Çirren. Përdridhen kamerave televizive
Edhe, atë: për një post politik. Kabinet.
Nuk jam dele nënkryeme të më pri trusakati...
(Rrufeja me shekuj nuk shti në ferra. Po, në Lisa)*
Ende si fëmijë, te “Jasakët e Tikeve”
Shiu, më zente nën Dardhën Gorrice:
Çadrën Natyrore. Vërtet, si në Kasollë?!
Përmëkeq, shi rrebesh me kusi në dorë
Përderisa, milja dhentë kaleshka mesdite:
Xha Deralla, i shartonte Dardhat Gorrice.
Rrufeja, nuk shtinte në ferra?! Po, në Lisa
Nesër, të shpethejnë në dardha “turke”?!
Struken krahëve, Natën, Sharrën në dorë.
Fyellin në janxhëk, të vetmen armë lufte
Sot, ma shndërroi në “nagantë” Vargu:
Gjithë jetën, t’i rris fëmijët e tij, filiza.
Edhe, Penën me të cilën hyra në Luftë...
1. Thënje e popullit
Dhe, në fund: Sotpërsot
DERA ime - OXHAKU
Dhe, në jetë: Sot, Dikush Askushi
Hynedelë, edhe nga Dera e Madhe.
Derën, ma mbyllën kulturofagët:
Dritaren, Mua?! Rrospitë meshkuj.
Poetit, rebel. Fisit kaçakëve të Çukës
Që, hyjedal Sot: Edhe, nga Oxhaku...
(Poezi nga Libri më i ri i Autorit: RRUGAÇJA që, këto ditë pritet të dalë në dritë...)
