Ti syrin m’ke vrarë
Tek hidhje hapin n‘trotuar
Jo sot, as dje, po një vit më parë.
Atëherë me sy t‘përcillja ngrohtësisht
Nguroja të t‘flisja e të doja marrëzisht!
Ti mendjen ma more, ma mba’ ngujuar
Ma mba’ burgosur shpirt‘n e trazuar
N‘kalanë tënde të papushtur.
Atëherë e sot druhem të t‘flas
S’duron më zemra, kam dro më plasë.
Me hapa të vegjël pranë teje kam ardhë
Ngadalë-ngadalë, kujdesshëm, shkallë-shkallë
Dhe mezi arrita kalanë me marrë.
Atëherë s’të flisja, veç t‘shihja tinëzisht
Sot t‘shoh drejt n’sy, e t‘flas dashurisht!
