Mos u mat kurrë
me hijen e mëngjesit
se nuk bëhesh dot burrë
veç të ngrohen ndjenjat
e vesit!
Mos u mat asnjëherë
as me hijen e mesditës
se të merr koka erë
e të thahen milimetrat
e rritës!
Mos u mat asesi
as me hijen e mbrëmjes
se vetën e lë veresi
e të shuhen damarët
e ëndjes!
Mos më harro
Mos më harro edhe nëse dielli ngryset
mos më harro edhe nëse qielli përmbyset
mos më harro edhe nëse toka të dridhet nën këmbë
mos më harro edhe nëse nëse ndjenjë e ikjes dhemb!
Dhe vjen një çast
Dhe vjen një çast kur asgjë s‘thuhet
dhe vjen një çast kur gjithçka heshtet
dhe vjen një çast kur ëndrra shuhet
dhe vjen një çast kur buza s‘qeshet...
Ti
Ti mund të thuash se nuk ishte ashtu
ti mund të thuash se nuk ishte kështu
ti mund të thuash se në çdo agim
i bën hije syrit tënd i bën hije syrit tim...
