Ti dukeshbukur, ndajtëdua
Kurrrin, kurec, kurflet me shoqe, nëshesh.
Me shtatin e gjatë,tëdrejtë,
Tëhollë etëkëputurnëmes.
Ti dukeshbukur, ndajtëdua
Me flokët e krehur,opakrehur, sit’jeshë.
Me sytë, me buzët e njoma
Me gropëzatnëfaqe, kurqeshë.
Ti dukeshbukur, ndajtëdua
Përbukurinëqem’kesin’përrallë
Dh’akomamëbukurmëdukesh
Dh’akomamëshumëtëdua
Ndoftapses’t’shohshpesh, veçrrallë!
ATA SY
Ata syjanëbota
Dheunëduatë jam nëbotë
Me tyt’shetis, të pi njëgotë.
Ata syjanëdeti
Dheunëduanëdett’notoj
Tëshkoj, tëvijëdhepraptëshkoj.
Ata syjanëqielli
Dheunëduanëqiellt’jetoj
Me tygjithkah,tëfluturoj.
+MALL MË LIND KUJTIMI
Shtëpia e vockëlmbiujë,sin’përralla
kujtimet e njënatem’iruantëgjalla.
Përposhtërrjedhteujingadalë-ngadalë
përbrendadyshpirtapërndizënpandalë.
Nëndritën e qiritshkëndijimesysh
dytrupabërënjë a një i ndarëm’dysh.
U dëgjuanthirrjedh’ofshama at’ natë
rrishimkokë me kokë, përballngata-ngatë.
Si t’ishnjëçastnatakaloierdh’ agimi
ikebashkë me natën, mbetiveçkujtimi.
Mall mëlindkujtimidheuj’ rrjedhpandalë
dashurinëpërty, nuk ma shuanvallë!
PËR NJË FJALË
Përnjëfjalë je bërënervoze
Përnjëfjalë je bërëxheloze.
Përnjëtjetërpaskamthënë:
duketmirë!
Po s’kamthënëndriqonn’errësirë
pos’kamthënëkaelegancë
pos’kamthënëështësifëllanxë.
Nukkamthënëështëdallëndyshë
asflutur
nukkamthënën’zemërm’ështëfutur
nukkamthënë se është e bukur
asshumë, as pak
dhes’kamthënëkamzënëmerak.
S’ikamthënëpërtys’kamgjumë
s’ikamthënëtëduashumë,
s’ikamthënëtëkamdashnore
s’ikamthënëti je hyjnore,
s’ikamthënë je mrekulli
s’ikamthënëtët’ha, tët’pi.
S’kampërmendë as flok, as buzë
asdhëmb, as sy
asbel, as gji,
seshumëtëduaveçty,
edhepse je xheloze
edhepse je nervoze
edhepse u bëgjatë-e s’jemiparë
përnjëfjalë!
M A L L
Ne ishimbashkëkurditavinte
Ishim prapëbashkë, kurnatanxinte.
Kaluanditë, muajdhevite
Jetanandau, tihumbe, ike.
Mëhumbe, ike me lot pa fjalë
Mëmbetimua loti n’qepallë
Prush i pashuarmbuluarn’hi
Mall prejsakohembajturn’gji.
Kishteshumëkohës’tëkishaparë
Po satëpashëmëndeze mall
Dhesytë u njomën, u mbushën lot
S’mundat’flasgjë, s’folegjë dot.
Kafshojebuzënmatanëpërball
Po satëpashëmëndeze mall,
Fill sa u shfaqesiyllmengjesi
Mall i pashuarnëmuandezi.
NE QOSHE
Nëqoshekurisha me ty
Mendueshëmt’përcolla me sy,
I heshtur, mendueshëmt’shiqoja
E di ti se çfarëpomendoja?
S’t’athash, e di ti, s’t’a them
Kakohëqëkjozemërmëdhem’
Mërrah e mëdhem’ përty
Dhe i folaveçdyfjalëaty!
Dyfjalë i folatujqeshë
Tigreshë je ti, a njerëzeshë?
Dëgjovaveçdyfjalëtekthoshe
Njerëzeshëjo, potigreshë jam nëqoshe!
TI FLET ME DIELLIN
( Dëshmorit Ajet Beqiri )
Atykutrupitëra,
toka u skuq, u nxi,
ushëmtua.
Fytyrat’ështëzbardh e qeshë
ezbukurua.
Emri t’është rritë e ndritë
e lartësua.
Djali në përmendore
u gurësua,
Burri në dëshmor
u përjetësua.
Nga lapidar’ i qeshur e shikon
qiellin.
Dhe ashtu i qeshur tiflet
mediellin.
LUFTË ËSHTË
Luftëështëkursheh
shtëpidyerhapura e tëbraktisura,
libratëshkyer e shkepurçdoanë
pleq e plaka me plaqkan’dorë
gra e fëmijë e tek-tukndojburrë
tëvrarë, t’plagosur, tëmbeturn’përudhë.
Luftëështëkursheh
shtëpitekdigjenflakë – e
gjithkahpërqarkshkrumb e hi
tëdjegur, tëvrarë, tëmasakruar
tëpavarrosur e tëharruar.
Luftëështëkursheh
rrobafëmijëshshkepur e shkyer
lodrafëmijësh me gjakpërlyer
fëmijëtëvrarë me lodrapërzier.
DYCENTI
Nëhollin me tërinj plot
atyku un’ rrijakot,
tierdhesyzezë, mes-hollë
dycentin e mbajenëdorë.
Dora t’ishtebërëborë
dhefaqet
mollë.
T’sjell fat, ngadalëmë the
mëpyeten’e do, m’adhe.
Q’atëdit-e sot me shpresë
dycentin e mbajëdh’epres
fatinqëm’the
syzesë!
TI SYRIN M’KE VRARE
Ti syrinm’kevrarë
Tekhidhjehapinn’trotuar
Jo sot, as dje, ponjëvitmëparë.
Atëherë t’përcolla me sytinëzisht
Ngurojatët’flisja, e tëdojamarrëzisht.
Ti mendjën ma more, ma mba’ ngujuar,
Ma mba’ burgosurshpirt’n etrazuar
N’kalanëmbretërore t’papushtuar.
Atëherë e sot druhemtekt’flas
S’duronmëzemra, kamdromëplas.
Me hapatëvegjëlpranëtejekamardh,
Ngadalëkujdesshëm, ngadalë, shkallë-shkallë
Dhemeziarritakalanë me marrë.
Atëherës’tëflisja, veçt’shihjatinëzisht
Sot, t’shohdrejtn’sy, e t’flasdashurisht.
KUR FJALA THUHET . . .
Kurfjalathuhetme mend
Kurfjalathuhet me vend
Kurfjalathuhet me kohë
Fjalanjëzemër e ngrohë.
Kurfjalathuhet si duhet.
N’PËR HËNË T’PËRCOLLA
N’përhënët’përcolladeriteshtëpia
Ishtedimër, ftohtë, akull, natë
U lodhëmtekecëmn’përpjetëzën e gjatë.
Ndaluamt’pushojmëashtunëkëmbë
Nënjëqoshet’rrugëskuhënës’pati as drita
Atykuherëtjeratëprita.
Mbështetetikokënn’gjoksintim, nëmua
Mbahesha un’ prejteje, prejbeli
S’ishaskushandej, s’ndjenimftohtëasnjëri.
S’lëviznim dot as un’ as ti
Rrinimstatujëatytëdy
Qëndronimngjiturtëdybërënjë.
Dhes’diç’t’kamthënë
S’disit’kamlënë
S’disi u ktheva pa tyn’përhënë?!
KUR S’ISHE TI
Nëkarrigën e drunjt’ kutirrije
Kurerdha sot timungoje
Nuk u ndjevamirë se
S’ishesiherëtjetër
Aherëm’lëndoipërmallshëmplag’ e vjetër.
Gjithkah, gjithkaht’kërkoja me sy
S’tëgjëja, nukishe, nukisheaty,
Po sytë e mendjëstëshihninprapty
Buzëqeshur, me syzesiqrrishe,
E gjatë, e bukursiqishe.
