Kush të vodhi o, At Gjeqovi
Kush tani dëshiron të merr hak,
Të marrin hak edhe në gurët e varrit
Kush janë ata argat të djallit ?
A nuk i pe, kush ishin ata gjakprishës
Një lum pështymë e marrin në fytyrë,
Atëherë të vranë serbët, prej drojës
Po tani kush të vrau në oborr të shkollës.
Kush janë ata që po vrasin në heshtje,
Ajo pusi që as në gjumë s’të lënë të qetë
Ajo flliqësirë edhe në besë të vret
Edhe lulet i shkund në gjirin e vet.
Buzëqeshje e fshehur në buzët e Atit,
Sa ëmbël flinte n’mes luleve të njoma,
Dhëmbje e moçme shtatin ia therë
Po çfarë bëra, që më vrisni dy herë…
