Zbarkojnë karvanë plotë ëmbëlsira'
Me fjalë e shprehje nga më të mirat,
Ndjenja të pastra si belbëzim fëmije
I butë si agu i parë kur vije!
Në shpirt poeti, ngre piramida
I prekë me dorë Shtatë Mrekullitë,
Ecën me t 'shpejtë mbi "Mur Kinez"
Lart n 'Kullë t' Eifelit e ndezë një dritë!
Shpirt i poetit nuk di për lajka,
Se fjalë e tij bën dritë e nur,
Se shpirt i dëlirë të liga s'mbaka,
Shprehje të pëshira nuk përdorë kurrë!
E shpirt i tij gëzon tej mase
Se veç fjalë mjaltë i shkrinë në gojë
Jetën e mbushë me t 'mirat çaste
Ndryshe poeti s'di të jetojë!
