Në këtë kohë të çmendur, nuk di si të them?
Na u mbush Lugina, As-As dhe Hem-Hem!
As-As-ët nuk n’grahen, as n’grehen pa fund,
Besa dhe Hem–Hem-ët, nuk lidhen askund!
N’Bujanoc të parët, kur ishin në pushtet,
Desh sa nuk e zhvatën dhe bythën e vet!
Po tani si duken këta As-ët e ngratë,
Sikur Qyqe bregu, malit t’u kukatë!
Mallkojnë të shfrenuar, për fatin e zi,
Duke sharë e shpifur, ndjellin lemeri!
S’pajtohen kështu, të ndarë pikë e pesë,
Po dhe e nesërmja, s’i ushqen me shpresë!
Në batak të zhytur, përpëliten me zor,
Nuk mund t’i tërheq, “Saba” me traktor!
Ashtu dhe n’Preshevë, Hem-ët n’pushtet,
Me gjitha të mirat, nuk ndihen të qetë!
Me mendje të krisur, sulen si të çmendur,
I bren nga thellësia, një marrëzi e vjetër!
Meqë koha ndërron, siç ndryshon një modë,
As-ët edhe Hem-Hem-ët, dehen bëhen rrotë!
Kur shohin rrezikun, sillen urtë e butë…
Nga loja djallëzore:”Tërhiq e mos këput!”
