sonte dua të ik nga realiteti
buzës sate të ëmbël dua të fle
le te ketë stuhi sa te dojë deti
kam thënë dhe sërish them e imja je...
Sikur
sikur të të takoja tek Kullë e Aifelit
në një stinë të ikur të shekullit të ikur
mbase një rreze ia shkëpusnim diellit
në një ëndërr të mbarsur dhe sërish të fikur
sikur të të takoja në shesh të Tiranës
në një stinë të ikur të shekullit të ikur
rrjedhën e ujit do ia shtonim Lanës
në një ëndërr të mbarsur e sërish të fikur
sikur të të takoja në qendër të Prishtinës
në një kohë të ikur të shekullit të ikur
rrezebardhësinë e jetës do ia dhuronim stinës
në një ëndërr të mbarsur e sërish të fikur...
Kur më zë malli
nuk je rreze e rënë nga dielli
as xhevahir me xixa stralli
je lule e zakonshme e këtij nënqielli
dhe të marr erë kur më zë malli...
Sa herë më djeg malli
sa herë më djeg malli
sa herë lëndohet shpresa
dal e të kërkoj tek zalli
të mos të përpijë harresa
dhe ti nuk vjen se nuk vjen
as në ditët me shi as me diell
dhe ëndrrën e humbur se gjen
askund as në tokë as në qiell...
