Fluturova përmbi male
Përmbi brigje, pyll më pyll
I rashë fushës mes përmes
N’përmallim të përshëndes
Fluturova shteg më shteg,
Pa një cak, si zog me fletë
ku më çonte malli vetë…
Përmbi kroje, gurë e drurë,
Përmbi shtigje, lumë dhe urë
Të puth faqe. të puth du’r
T’ përqafoj, moj manushaqe,
Ta fshij lotin tënd në faqe…
Dashuria ime e artë
Të puth sytë, atë lot t’kristaltë…