Eja flutur

Kultura

Eja flutur

Nga: Jusuf Zenunaj Më: 17 prill 2020 Në ora: 10:06
Ilustrim

Rrethas kopshtit sillesh
në të ke frikë me hy,
kur të lodhesh në mes lulesh
eja pusho në krahët e mi !

Bashkë shkojmë te burimi

etjen shuajmë në Dri.

Rrethas kopshtit sillesh,

si rreze përvidhesh

mbas degëve të blirit;

ku nuk të kapë syri,

këpus gjethe lisash

me to nxjerr melodi

si dikur barinjtë,

kur i thërrisnin të dashurat

për takim të ri.

J.Z., Dilbeek, më shkurt 2020

 

Kur t’ i bie terri tokës

Si flladi i lehtë mes grykash

me cicërimat e zogjve në vërri,

zëri yt më vjen prej së largu,

ti s’më pret, po unë, do të vij

derisa të agojë dita të rri me ty.

S’më ndalë stuhi , as natë,

as përroi në Lugun e Gatë.

Ata sy si rrushi,

të zjarrtë si prushi,

nën dritën e hënës t’i puthi.

J.Z., Dilbeek, më 2 shkurt 2020

 

Kur ishim tek lumi

Kur ishim tek lumi,

rrëzê Ujëvarës ,

tek Drini,

uji i ftohtë- akull

duart m’ i skuqi,

këmbët m’i nxini.

S’e di në ishin ngjyrat e ylberit

apo binte shi,

kur më dridhej buza

zemra fort të rrihte, ty !

J.Z , më 12 shtator 2019

 

Drithërima vjen nga Durrësi

Përplasen ëndrrat shkëmbinjeve buzëdeti,

në mes të sotmes e së nesërmes njê shkëndijë

ndez shpresat e humbura për ardhjen e anijes

ngarkuar me mallengjimin e kohërave të harruara.

Nata e dita shpindërrohen pa zhurmë

si grepi i peshkatarit nê gojën e peshkut fatzi.

Valët thyhen në bregun e vetmuar,

në kthim shpërlajnë pa mëshirë

gjurmët e mbuluara nga terri.

Dritërima që vjen nga Durrësi

një hije të mbështetur për shkëmbi

nuk arrin t’ia zbuloi dot natës.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat