Më ndalo n`varg dielli
Mos më ndalo
t`i them të gjitha
Së tani kam mbetur hije
veç një cung pa rrënjë t`Ernes
Dhe pa gjethet e bukura
të pranverës së saj
Kam mbetur pa shpirt t`jetës
Veç t`vargut tënd poet
që s`ndalon kurrë
Kam mbetur të ai varg yt i bukur
Për Ernen
Vetëm me një kokë kam mbetur
edhe atë të dehur
si gota e Judës
Të helmuar nga ëndrrat
e njeriut fytyrë djalli
Të mbushur më mëkatin e helmuar
në sofrën e shtruar plot tradhti
Kam mbetur veç me ty o Diell
E di do të më ngroh
edhe pak më ka mbetur
të jetoj dhe t`i shoh zogjtë
për herë të gundit
kur kthehen në vendlindje
Se mezi mbijetova deri këtu
Ose ti sëbashku me yjet më ngrohni
se shpirti akull m`u ka ba
Si me pas jetue nëpër akullnajat e Sibirit
Më qajë të lutem
veç ti poet e di ngohtësinë time
Dhe vëri këto vargje në frymën tënde
Është e njëjta frymë
që ka vite më është ndalur.
ÇLIRIMI
-në shenjë kujtimi për NATON
Nuk harrohet liria
e rikthyer në mbretëri
As vdekja kryeneqe
që ma hengri jetën
Sy e vesh jetova
veç në pëllembë dore
Liri tani më thuaj ku je
Pas pesë shekujve të ferrit
A qëndron më mua
Mos më çmend
të bërtas
Deri ku shqipet lindin
Heronj
Kur kënga nuk këndohet ma
me lot
Vdisni ju demonët
e pas luftës
Ëndrrat m'i morën
dashnitë e diellit
Yjet thurin këngë
për Ernen
Bota i do kujtimet
që jetë e kanë luftën
Njëmijë vjet jetofsh liri
Dymijë i kam jetë
para Krishti
Të paçim
edhe në ëndrra
Nuk të harrojnë
zotnat e mi
Nëse unë jetoj i lirë
gjuhën e zanave
e mbaj në shpirt
S'ke më ik liri ma
nga unë
Toka ma s'ka vend
për varre
Heronjtë e kanë vendin
në Itakën time.
NË ANËN TJETËR TË DIELLIT
E njëjta flakë
ma dogji fjalën
n'shpirt
Nëse ndonjëherë e kam urrye
botën e lirë
Anës tjetër të diellit
dua t'i vëjë pik
Njeri duhet të digjet
unë apo fjala e mirë
Urreva pse nuk i ngjava
Jan Pallahut
Kur n'shesh t'qytetit u dogj
për larine
Sonte seç më mungon
gjuha e Naimit
Të digjem unë
për atdheun e dashurinë
Ç'më mungon kënga e Mjedës
për bilbilin
Kur jam larg teje
me vargje dua të ju flas
Dua të çmallëm
deri në qiell të bërtas
Lahuta e Fishtës
ç'më del para
orë e cast
I kam kërkue leje
dritës së diellit
T`i dal n`ballë
demonve t`marrëzisë
Sa herë shekujt
në ferr më kanë lenë
Mos më u dallue
nga fytyra e tradhtisë.
