Përballë hënës së plotë
këmishës së valës së detit
shenjëzohej ndjesia e dashurisë
në zemrën e djaloshit.
Dashuria për të bukurën
ngjallë shpirtin e tij prej krijuesi
për t'i vargëzuar fjalët e veshura në ar
çdo fjalë që përmbushë gjallërinë e tij.
Vrapimi i tij pas shëmbëllimit hirëplotë
zbukuruar me hijeshitë e luleve të verës
qëndisur në fustanin e saj
zgjoi magjinë e këngës me jehonë jete .
I lutej kaltërsisë qielliore
gjëlbërimit të fushës së virgjër
cicërimës së zogjëve u'a vë veshin
nëpër shushurimën e gjetheve
pret Valën e lumit t'i nxjerrë krahët me
rreze dielli
për t'iu bashkuar këngës së tij
në shuarjen e mallit për të bukurën.
Ajo i shfaqej kudo dhe në ëndërr
me Imazhin e syçkave të saj plotë zjarr
Ajo don të nxjerrë në pah betimin e tij
për t'ia thënë të shkruar se ishte e vetmja DASHURI.
