Si të shkëputem nga ky laps
Ta thyej apo ta mpreh
Nuk e di
Lecka ,lecka më është bërë jeta
Pa pikë mëshirë më goditi
Mu në mes të vargut...
Të vazhdoj , apo të ndaloj…
Nëse vazhdoj
Nuk do të përfundoj ai varg kurrë...
Se ka aq shumë ,aq shumë
Sa që as maja e mprehtë së nxë dot
Lotët ,dhembja pa fund
Të gjitha do thurnin një kurorë
të përvajshme
por me ngjyrë të kuqe
se aty rrjedh dashuri
ndjenjë
Pa shpresë
Diçka që e ndjek
E nuk e nxë dot
Retë e ngrehin lartë si për inat
Se qielli nuk dëgjon ofshamën time
Çdo Muzg e Ag.
ËNDËRR
Isha mbrëmë
Isha tek ai
para tij ashtu qëndroja
me ndjenjen e fajita
Ashtu ishte!
Më ngulfaste dëshira
t'i shtërngoja dorën
doja vetëm e vetëm t'i mbështetësha
pranë,por,jo
S'mund të lëvizja dot!
Ai më fliste,më fliste butësisht
më thoshte
Çfarë do?
Shko, . . . E unë?
Unë me aq shumë dashuri e dëgjoja...
Sa embël fliste
s'kishte rëndësi
Unë e doja!
dhe atë Shko!
që ma thoshte do e pranoja
se ishte vendimi i tij!
Por shpejt e pash,
tek më përshëndeste nga dera
Si e humbur
si në mjegullë
Mbeta pa ia thënë
atë fjalë që doja t'ia thosha...
U ngrita ta ndiqja nga pas
këmbët s`më bënin…
Doja t'i lutësha edhe dika . .. !
por , nuk më lejoi zhurma e rrugës
që më zgjoi këtë mëngjes!
