U ndezën yjet… nuk ka më terr...
Drita ndriçon çdo skutë, të syrit ngatrrestar…
Shigjetohen hëna e dielli…
Një çun në moshë martese rënkon,
Nuk kupton ç’do te thotë…
të jesh i lagur, o te jesh i etshëm…
përjetim i thellë….
Do të përvidhesha ne mes…,
të atyre dy mollave, të lëngëta për të shijuar ëmbëlsinë e tyre,
pastaj duke i kafshuar ngadalë do të shpertheja…
Sa kënaqësi po ndiej...
Jam bërë i tëri si një kastravec i lëngët,
puthjet e zjarrta kanë mbetur vetëm fjalë,
Fantazi e rëndomtë
Nektari i sythit ka mbetur i pa shpërndarë.
Me të drejte, më zgjove nga gjumi,
Terri u këthy, hëna ra mazun,
rëndomtësia është pafund,
Fantazi e papërtypur,
...edhe rrypi u shtërngua,
duket se uji i ëmbël do të bëhet shurrë…
… Fantazi e rendomtë,
edhe po të mbetet ashtu… do të fantazoj,
nuk do të çukas më si gjel,
Perdja ra fantazitë ikën,
Komunikimi u mbyll,
dëgjohemi herave tjera, pa fantazi.
Keshtu tha i riu çapkën dhe iku…