Nga antologjia agimiane e poetit Agim Desku

Kultura

Nga antologjia agimiane e poetit Agim Desku

Nga: Agim Desku Më: 1 shtator 2020 Në ora: 20:00
Agim Desku

(Po vdes nanë, sot po vdes

Nan’ e dashtun,sot po vdes

më kan futur,në një thes

lakuriq, tok me një mace

më kan mbyll ,në thes linace)

**********************

E NË VDEKËSHA NËNË

 

-dedikim Marie Tucit

-motiv popullor

E në vdekësha nënë

Dashninë e atdheun kujt t'ia lemë

Asnjerit Marie mos ia le

Së do e mbysin sikur ty dje

A s'më thua ti Shqipni

A të qajë ma për ty

Sa herë e kam ba gjamën

Në ty e kam ditë nanën

Dhe çdo ditë e mira Shqipni

Po e lexoj nga një parodi

Për pesëdhjetë vite kumunizmi

U shquve ti a për mua është marrëzi

Tani i besoj Fishtës si i shkoi jeta

Me shpirt të plasun nga këto t'vërteta

E si vritet në pik ditës drita e diellit

Kur mësuesja Marie falte lule t'prillit

Pa më thuah Shqipni a je zgjue nga gjumi

Kurrë mos të pafsha që të ka marr lumi

Mos lexofsha ngjarje as si t'at Zef Pllumit

Vraje vet këtë ligësi që na ndan mua e ty.

28 gusht 2020 @gim DESKU

 

G R I S J E

 

Copëza trëndafili i mblodha

Të grisurat i ruaj

Vargut të kujtimeve

Për një kohë e botë tjetër

E di cilët i grisin çdo çast lulet

I shoh kah sjellin stuhi shiu

Sa plagë ia shtojnë tokës

Kanë fytyra Apokalipsash

M'i grisen fluturat

Tradhtisht n'fluturim

Në një natë ëndrrash

S'më lanë të dehem

Çfarë ju vjen në dorë

Gjithçka grisin

Për vrimë gjilpëre më tretin

Ku e jetoj t'zitë e ullirit

Nuk e desha botën

Pa pranverë t'luleve

Historinë e heshtjes

Askush s'di ta shkruaj

E di unë për fajësinë e fjalës

Kur dhemb pse i besova shumë

Sa lartë i ngrita dhembjet e yjeve

Zjarr ferri i bëra vetes

Nuk besova që e grisin Çakorrin

Për të cilin u kënduan këngë kreshnikësh

Ku i kanë varret gjysh e stërgjysh

Çlirimtarët e fytyrave t'atdheut t'Gjergjit

Sa mëkat t'i grisen lulet e dashurive të atdheut.

22 gusht 2020 AGIM DESKU

 

 

SHQIPTAR

 

Kudo shqiptarë

Në diasporë

Bulevardeve evropiane

Në Azi e Afrikë

Deri në Amerikë

Hamaj e sharraxhi

Do thoshte poeti Esat Mekuli

Të këputun për padronët e demonët

Musafirë në shtëpi t'vetë

Shqiptarë me emër e zemër

Çudi sa jemi shqiptarë

Një një Shqipëri kështu të ndarë

Të Marie Tucit e Havzi Nelës

Njëra vëhej në thes me macë t'egër

E poeti vihej në litar

Edhe sa jemi shqiptarë

Në Shqipninë e pas Fishtës

Ku dreqi e i biri vihet në krye t'politikës

Krejt parodi e bëjnë jetën n'Shqipëri

Zotnat ikin nga demonët që e rrethojnë

Zogjtë në dhera të huja fluturojnë

Sytë e rinisë mbi male në ikje lotojnë

N'Shqipërinë e vërbuar askush s'njeh t'zonë

Sa kam bërë lutje për një Shqioëri t'bukur

Ku rinia të rikthehet mbi krah t'fluturës

T'i bëhet mbret tokës së vet

Ku Zoti të bëhet një e s'ka dy

Ashtu edhe atdheu im të bëhet i lirë

Në një Shqipëri të popullit tim të mirë.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat