Kur në murin e mallit nuk mbetet asnjë vrimë
E s'mund ta di më ç'farë fshihet pas atij muri
Le t'më pëlcet zemra le të bëhet copë e grimë
Le të thehet njëherë ashtu si thehet edhe guri
E kam kuptuar, bjeshka me gjoks nuk shtyhet
"Nuk dorëzohem kurrë" ndoshta e thashë kot
Le të pëlcas zemra, sikur një gurë le të thyhet
Se kjo botë e egër nuk mund të ndryshohet dot
I frymëzuar nga dashuria
Edhe sado e egër të bëhet kjo botë e shkretë
Unë asnjëherë nuk e kam humbur shpresën
Se edhe botën e ndryshon dashuria e vërtetë
Bota bëhet më e bukur me dashurinë e besën
E unë e di se dorëzimi nuk e ndihmon botën
Pëndohem edhe kur në ëndërr jam dorëzuar
Unë e kam zgjedhur dashurinë dhe jo gotën
E dashuria jonë gjithmonë më ka frymëzuar
Unë nganjëherë edhe kam pirë nga një gotë
Dhe nuk pëndohem kurrë për vargjet e mia
Se nëse ka diçka që do ta shpëtoj këtë botë
Është arma e vetme e zemrës, është dashuria
