MOS EJA VDEKJE
Largohu vdekje atje diku në largësi
Sa shumë më dhemb trupi kur e di për
Vdekje të lutem mos m`u afro njëherë
Sa gjëra të bukura më presin mbi dhe
Vdekje e ftoffë më trishtove moj
Nuk të kam nënë e s'të kam as hënë
Ti diellin ma nxive ma bëre të zi
S'të dua sot , nësër as për shumë mot
Ditën e vdekjes sime të dua të bardhë
Nuk dua askush për mua të qanë
Të deshta jetë po nuk të shijova mirë
Kur vjen ti vdekje më dërgo më një dritë
Aty ti takoj njerzit e dashur për mua
T'ju tregoj gjërat që më ndodhën mua
Nga ajo ditë që ju iket nga kjo tokë
Ju kujtova gjithëher e sa shumë më mungut
Tani kur vij të ju do të bisedojm gjatë
Ju tregoj që ato bjeshkë i deshta i shumë
Thura shumë vargje por nuk mjaftuan
Dashurinë që pata për të bukurën pikturë
Ti vdekje më ledhato e më merr ngadalë
E kam shumë vështirë ti lë vajzë e djalë
Ato fusha e male më plot lule e ngjyra
Lumenjë e detra që në mua flini
Lamtumirë oj tokë e bekuar
Të marr më vete ose ti më merr mua
Bashkë do të jemi e kurrë nuk do të ndahemi
Ti tokë e unë mishi yt me vdekjen time.
DERA E DJALLIT
Mos u hap po rri e mbyllur
Ti moj der e djallit të keq
Nuk vjen kush më të vizitu
Aty ka lule që i dua unë
Derë e thatë o derë e mallkume
Sa shumë jetëra ti i shuan
Derë djallit ty të thojnë
Kend e merr nuk e lëshon më
Pse po hapesh pa nevojë
Kurrë s`u ngope e flaka të daltë
Nuk njeh moshë as gjini
I merr krejt i shtin në gji
Nuk e dua kurrë at derë
Pse s'ka dritë as nuk ka erë
Ti je gropa që askush nuk e don
Mos e hap po rri në vendin tënd
Mallku qofsh derë e djallit
Nuk të dua për askënd as për veti
Larg nga unë e njerëzit e mi
Më rri larg pash perëndinë.
POROSIA
Mos harro porosinë që po ta thëm
Sikur juve yje nuk dua askënd
Edhe frymën e fundit e dhuroj për juve
Porosi gjithmone vetëm dashuri
Porosi ditën vetëm më diell
Kur bie shi shikoni në qiell
Si të mbaron shiu unë vij ngadalë
Rrezoj bukur kur ju shikoj nga lartë
Porosinë për librat më poezi
Merrni nganjë mbani në gji
Ngjyrat e lapsat mos m`i hudhni
Kur mërzitëni të varri m`i sjellni
Vizatimet edhe pikturat në mur
Ju shikoj e më kujdes i ruj
Porosi mos luani nga muri
Ju du shumë sikur e du edhe flamurin
Porosi tokën ku linda
Mos e harroni edhe gurin në atë tokē
Gjaku im do të ndalët vetëm aty
Porosi kur të vini, lule të varri më bini
Nuk dua kush lotin ta derdhë
Aty më në fund do jem e qetë
Porosi fjalën e dhënë
E deshta këtë jetë e deshta për besë
Porosi mos harroni
Retë e bardha t`i shikoni
Edhe pse nuk mund të vij tek ju
Unë jam afër e ju dua shumë.