POEZIA E SHPIRTIT TIM
A ka shkrimtar a poet
Që nuk i shkroi dashurisë
A ka njeri në këtë planet
Që nuk i perjetoi ethet e lumturisë
Shkruaj moj dora ime shkruaj
Atë që kurrë nuk e shkruajte deri sot
Tregoj botës që nuk u mposhte dot
Merre fjalën e hidhe në letër
Edhe bëje varg për t‘u lexuar
Është bukuri e shpirtit tënd
Dëshirë e pasion i pa realizuar
Me frymë të bukur ke më e ëndrruar
Shkruaj moj dore ime shkruaj
Me pastërti e plotë gëzim
Nëse ndonjëherë botohet
Të jetë poezia e shpirtit tim.
28 tetor 2020 Bukurie Buçpapaj
BUKURITË E VALBONËS
Duke shiku bukuritë e Valbonës
Pamjet e saj m'i zbukurove
Ti oj çika e Tropojës
Me shtatin e lartë e me bukuri
Për besë me habite me at hijeshi
Flokët e tua ngjyrë të arta
Trupi i gjatë në dritë të hënës si selvi
Më habiten aq shumë ky lum
Sa as vet si humba nuk e di
Lehtë t'u afrova e plotë ëmbëlsi
Të pyeta befas nga je ti
Me krenarinë e një malësorje
The me plotë bindje e them unë
Jam çkë një çikë Tropoje
Shtatin e rrita në këto bjeshkë
Ujë e piva në krojet e mia
S'ka rëndësi ka jam T’plani a Drogobia
Jam thjeshtë çikë e bijë e kësaj toke
Në këto shkrepa e rrita shtatin
Këtu fola gjuhën e nanës loke
Me aq pasion fliste ajo cikë
Me krenari e s’ i drithej fare ai qerpik
U mësova tashmë të luftoj e vetme
Në këtë botë të egër me trishtim
O meësova t'i jap ngjyra kë⁸saj jete
Edhe kur ato ishin plot trishtim
U mësova të qaj në vetmi
Ku askush nuk më pau
U mësova të qesh me dashuri
Atëherë kur shpirti e zemra qau
U mësova të këndoja këngën e shpresës
Ku çdo shteg më ish zënë
U mësova të heshtja e duroja
Por se humba kurrë çelësin e shpresës
E dija që një ditë do hapja
Atë derë dora ime
S'do ndalet më
Poezitë e mia so jenë si erë
Do të shkruhen e do lexohen përherë.