Jam mbetë e shkretë
Në degën e thatë
Më është ngrirë fjala
Jemi mbetë të ngratë
Kujt t'i drejtohemi
Kujt t'i ankohemi
Nuk ka mê komentar
Atyre që ju besuam
Nuk kemi më besë
Të jetojmë apo të vdesim
Në dorë të fatit kemi mbetë
Erdhi koha të zgjedhesh
Të jetosh apo të vdesish
E atëherë vendosa
Në distancë të rri
Ti pa mua e unë pa ty
Kodo qetësi, kudo frikë
Askush nuk e di
Kah duhet ikë
Mbulle gojën o i gjorë
S'ke ku të ikësh së të kam në dorë
Erdhi koha ku mbretëron qetësia
Frika ,dhimbja ,loti e pa dituria
Erdhi koha që syve s'ju beson
Do jetoj apo do të jeton.
TETORI
Nga bjeshket e Nemura duket shkWlqim
Zbret ngadalw tetori me plot freskim
Drini Bardhw me shumë gurgullime
Sjell freski vjeshte nw vendlindjen time
Kudo shkon ,dwgjon dhe shijon
Erë geshtwnjash,mjalti nga Alpet e vendit tonw
Nga Alpet e bukura zbret njw porosi
Bwhuni gati dimri sa s`ka mwbrri
Mbushen hamberwt kudo nw çdo oborr
Miswr,geshtwnja,ftoj arrë dhe mollë
Oxhaku vjellë tym kudo nga çdo shtwpi
Pritet Tetori me plot ngrohtesi
Bëhen turshitw dhe pjeket rakija
Me begatit natyrore mbushet shtwpia
Bletwt mbushin kurubat(shtëpizët)me mjaltë nga ari
Kudo nw fushë duket me hare fshatari
Të m'bledhë çdo kokërr bukwn e Mot-motit
Tw ulwt nw sofwr t`i falwnderohet Zotit
ATDHE
E di dikush mbi këtë dhe
Çfarë është fjala Atdhe
At-dhe Ati-ytë, At shqip i thonin dikur
E tani baba i thuhet në këtë kulturê.
At-dhe
Një grusht me dhe
Ku të lashë e ku më le
Atdhe dheu i srërgjyshit tim
Unë të lashë e treta në mërgim
At-dhe
O Ati ynë që në qiell
Dëgjo lutjen time për atdheun
Ati imë më thoshte dikur
Mos harro Atdheun
I huaji nuk bëhet i yti kurrë
E tash o ati im
Çfarë po ndodhë me atdheun tim
Mos o at e ke braktisur
Që kaq shumë jem katandisur
Malli im për atdheun
Nuk gjen dot fund
Me dëshirë s'më laa
Nuk e kashë unë
Të mendoja më pak
E të punoja më shumë.
MENDJE NDRITURI
-Ibrahim Rugovës
Trimëria e ti ishte lapsi
dhe dora e shejtë e diturisë
armë kitshte urtësinë
Kosovën e bashkuar me Shqipërinë.
Nuk la mur e gur pa thye
Kosovën për ta dergu në Amerikë
Tërë botën e bëri mik
Zëri i ti me urtësi zanash.
Dhe sˊla farë të keqe me mbi
vrapojke populli pas tij
Si pas ma të mirit hyjni
Emri tij shkruhet në liri.
Veprën e tij e nderon bota mbarë
Ai nuk është i vdekur por është i gjallë
Të gjithë ata që e duan këtë liri
Nu e e harrojnë veprën e tij.
Kishte të tillë që e tradhtuan
Edhe demonë që ta vrasin tentuan
Por ka dhe nga ata besa që e helmuan.
Mbani mbend ju burra tˊsotit
Ky është nipi i Kastriotit
Ky na ishte me gjak shqiptar
Që na njofti bota mbarë.
