Në Greqinë e Lashtë, Sokrati kishte një reputacion prej njeriut të mençur dhe të gjithë këshilloheshin me të.
Një ditë prej ditësh, një burrë shkoi pranë tij dhe i tha:
“Zotëri, e di se çfarë dëgjova në shesh për një shokun tënd?”
Sokrati, ia ktheu:
“Mirë, ma trego, por para se të më tregosh, dua të të bëj testin e tre sitave (shoshave)
Burri i habitur, “Tre sitave? Ç’janë këto?”
Sokrati sërish ia kthen:
“Kushdo që më vjen dhe më tregon gjëra për të tjerët që nuk janë prezent, fillimisht unë ju bëj testin e sitave, dhe në fund do e kuptosh se për çfarë bëhet fjalë.
Unë e quaj testi i tre sitave.
Të parën e quaj, “sita e të vërtetës”.
Pra, ko që do më thuash, a është e vërtetë?”
Burri i përgjigjet, “Nuk e di, kështu dëgjova në shesh!”
“Mirë, pra ti nuk je i sigurt që është e vërtetë, kjo që do të më thuash. Gjithsesi vazhdojmë tek sita e dytë, këtë e quaj “sitën e mirësisë”.
Pra, këtë që do ma thuash për këtë shokun a është diçka e mirë?”, vazhdoi Sokrati.
Burri ia kthen, “Në fakt jo, ishin gjëra të shpifura ato që dëgjova për të.”
“Pra, ti do që të më thuash diçka për dikë që ke dëgjuar nga gojët e të tjerëve dhe që nuk është aspak gjë e mirë. Mirë! Vazhdojmë me sitën e tretë, të cilën unë e quaj “sita e dobishmërisë”.
Kjo që do më thuash, a i hyn kujt në punë, a është diçka e dobishme?”
Burri mendohet dhe thotë, “Jo, është thjesht një gjë e dëgjuar në shesh, që sapo dëgjohet, njerësit e harrojnë dhe merren me tjetër kënd. Nuk i hyn kujt në punë.”
Sokrati e sheh dhe ia kthen:
“Do të thotë…ti erdhe të më thuash diçka për dikë, që nuk është e vërtetë, nuk është diçka e mirë, dhe aspak e dobishme për askënd. Pse?”
