Legjendat dua me i kthye
Në pranvera tona
Nëse s'është vonë
Me iu rrëfye fjalës
Me i pagëzue
Nip e stërnip
Gjysh e stërgjysh
Me Formulën e Pagëzimit
Të Pal Engjëllit
Dhe emrin tim
Në kurorë të shenjtë
Me u kthye
Në lirinë e tokës
Në djepin e Nënë Lokes
Me Yllin e Davidit
Pellazg jam
Bashkë me tokën
Ma larg se Krishti
I kam rrënjët e mia
Sërish me u kthye
Në dashuri të Evës
Kur isha Adam
I vetmi donzhuan
Deri në Venedik
Me u kthye
Në besë të shenjtë
Edhe nëse bëhem rebel
Veç me u ba varg i krisur.
RETURNED TO THE VERSE
I want to return the legends
In our springs
If it's not too late
I confessed to the word
Baptize them
Grandson and great-grandson
Grandfather and great-grandfather
With the Baptism Formula
To Paul the Angel
And my name
In the holy crown
He came back to me
In the freedom of the land
In the cradle of Mother Lokes
With the Star of David
Pelasgian I am
Along with the land
Farther than Christ
I have my roots
He came back again
In love with Eve
When I was Adam
The only donjuan
Up to Venice
He came back to me
In holy faith
Even if I become a rebel
Besides we became a cracked verse.
01 .02.2021
AGIM DESKU
Translated by
Marjeta Shatro Rrapaj
M`U SHNDËRRO NË PRANVERË FLUTURE”
Kam më u shndërrue në flutura të qiellit
Më i kërkue trëndafilat ma të bukur të jetës
Që veç ata dinë t'i falin aromë mikes
Kam më shetitë lule me lule të dritës
Në u bafsha flutur mali e malli
Do të bërtas në kupë të qiellit
Retë e bardha do t'i zbres në tokë
Ju kërkoj shi për trëndafilat e mi
Në çastin kur do të vie pranvera
Në ngjyra ylberi do të shndërrohem
T'i pikturoj engjëjt dhe Ernen mbi yje
Të piskas pse e bukura duhet të vdes
Kur vjen pranvera do ngriti gotën rebele
Një kafe mezi e pres ta pi në Tropojë
Të dehem me dhembjen e lotit Kosovë
Kjo është e vërtetë kur pranvera bëhet jetë
Ka kohë që më ngulfaten stuhitë e dimrit
Dua t'i shijojmë së bashku rrezet e diellit
Të jetojmë një ditë me këngët e bilbilit
Vizitorët e parë të luleve t'bukura të prillit.
ISHULLI I FJALÊS
Për fjalën
Kurrë nuk thuhet e vërteta
Edhe atëherë kur të helmon
me gjuhën e gjarpërit.
,,Bira e minit njëqind grosh"
E kanë thënë njerēzit
apo koha e tyre
Nuk është më rëndësi kush
dhe si e kanë thënë.
Në të njëjtën kohë
të pakohë
u linda edhe unë
Me frikën më të madhe
se njëqind ferre bashkë.
Me kot ia ruaj të vërtetën
fjalës
Në kokë ëndrrash më bluhen
pafajësitë e legjendave të Rozafës
E pyes veten
nëse jam i aftë të burrërohem një ditë
T'i dal zot tokës dhe t'i sjelli shi
Ëndrrës t'ia numëroj
pesë shekujt e mëkatit
Kur çdo ditë më janë dhembje
e plagë shpirti
Besoni ende jam peng
i acarëve që ngrijnë
Për kaq vite sa jetuam si njerëz
Fjalës kurrë nuk i dihej
fillimi a fundi i vet
Në një stuhi bajlozësh
Cili do të shndërrohej prapë i pari
Në Promethe lapidarësh
Apo vetëm m'i përcjellin plagët e atdheut
Në sofrën e shtruar plotë dhembje të jetës
Nëse vdes një ditë
për një fjalë që shëron
Vetëm arëherë jam ngrit
në Promethe
Ishullin tim të dhembjes e rikthej
Në muze shërimi.
KUSH NA E SJELLI GËNJESHTRËN
Sikur të mos ekzistonte njeriu
Nuk do të dinim fare për gënjeshtrën
As në ëndërr nuk dua të di për të
Së kush kënd e gënjen sot nuk dihet
Edhe pa pasqyrë shihemi mirë në të
Lakuriq rri veç me petkun e të paftyrit
S'kam mendue pse kaq gjatë e ka jetën
Dhe si bëhet kurorë e fuqisë se gjarpërit
Sa herë kthen kah unë në ëndërr
Më vjen si djall nga findi i Titanikut
Ç'më flet në gjuhën e engjëjve
Nuk e ,di ku e kam pikturue engjēllin
Mbi sëcilēn varg yjet ma kanë vizatue
Me mijëra ngjyra yberi është vizatue
Asnjë gënjeshtër s'ka fuqi më shkatërrue
Në rrezet e diellit është ulur me pushue.
