Për dheun e tokës
Që ma vjedhin
Çdo ditë nga një hap
Ku s'ka ku të shkel më
Këmba ime
Ndrit
Për besën e shqipeve
Që çdo çast të jetës
Ma burrëron
Ndrtma fjalën
Në gjuhë të zanave
Ma bëj të shenjtë
Si gjuhën e Naimit
Dielli im
Më përvlo po deshe
Veç Shqipërinë mos ma djeg
Sytë e mi kanë mall
Janë ba lumë loti
Me e pa mbretëreshë
të shtrenjtë
Ndrite buzëdrinasen time
Ndritja fuqinë në heroinë
Ngrohe çlirimtaren e lirisë
Të përbej në fjalë
De besë të shqipeve
Ndrit o diell
M'i bëj hi dhembjet
Fshimi nga shpirti
Me bashko me zanat
Tek i vetmi krua
Të pi ujë shqip
Sërish më shndërro
Në legjendë
Se nga legjendat erdha
Më zgjoj muza e vargut
Me u ba tokë e pafalur.
