Në flamur është zemra e tyre
Aty u kumbon fjala e besësshmorëve
Dhe u shtohet dashuria...
Janë binjakë me shqipen dykrenore
Kur prishet koha
Dhe agimeve me mot të mirë
Me gurin përrallor të rrufesë shëmbëllejnë
O ata janë vetëtima vetë
Me tinguj shqiptarisht çiftelie
Shqipeve ua lehtësojnë fluturimin në qiell
Këto rreze lirie që po i shohim
Veç ata na i zbritën mu në zemra
LAVDI, O BIJ E BIJA TË ATDHEUT TIM!...