Rrofsh sa rrezja o Bacë Haziri Laha!
Bash sa kreshta me rrasa guri!
Zëri yt përplaset lugjeve të ashpra
N´gur t’Sokolit për ty valon flamuri.
Rrofsh sa stralli, o krushk Nëntori!
Në sofrën atdhetare te Vlorës legjendare.
Ty kurrë historia thinjën s’ta nxorri
Pipat shaljanë nxjerrin lulëkuqe pranverake.
Në faqet e lavdisë shtjerrkan shkronjëarta
E n`Sheshin e Vlorës shndrrit krah Boletinit
Bacë, për ty po tjerrim kujtimet e largëta.
Nga ajo botë nga ti e marrim kungimin
Pusho mes klekave të Bellës si zjarri në prushnajë
Ti Hazir Laha, o krushku që nderove Dardaninë
Ne raftin e mendjes shaljanët të mbajnë.
N`prehërin e gurit të Sokolit jeton përjetësinë
