Quhej Tokë e prej andej shihnim Hënën
ëndërronim të luanim me të si top
I thurnim vargje ,I këndonim dhe këngë.
Rrinim me orë të tëra me telekomandë në dorë.
ndrronim kanalet televizive nga divani në sallon
shihnim si e shkatërronim planetin me dorën tonë.
I vramë kafshët në Tokë, të gjalla i rropëm
me lëkurët e tyre bëmë këpucë, çanta e rrypa ore
Gunat për ne femrat ishin në modë.
Nuk e di si ja bëni për ujë në Hënë
ne kishim burimet, detet oqeanet, lumenj të tërë.
I helmuam ,i ndotëm, sa uji nuk pihej më.
E di, ju shëtisni me anije kozmike në Hënë
dhe ne lëviznim me makina diellore në Tokë
emra kafshësh të zhdukura u vumë për nofkë.
Ah, po për akull vallë gjetët, apo e bëtë
ne i shkrimë të gjitha akullnajat një e nga një
me copat e tyre krijuam distancimin shoqëror.
Teksa luftë bëhej në ndonjë vend
veç kremit shkumë, copa akulli hidhnim në kafe
e kafja na mbeti në dorë si gjëja më e shenjtë.
Mos harroni ju kemi lënë Arkën e Noes
farën e çdo gjallesa të planetit Tokë
trashëgimnia jonë ,dhuratë për ju në Hënë.
Kujdesuni për planetin Hënë.
Mos bëni të njëjtat gabime që ne tokësorët bëmë.
Kur t'u jepet mundësia, vizitojeni planetin Tokë.
